พวกหนอนบ่อนไส้

หนอน บ่อน ไส้

พวกหนอนบ่อนไส้ ประเภท แนวร่วมมุมกลับทางการเมือง ของ "ผู้ก่อการร้ายในจังหวัดชายแดนภาคใต้" โดยเฉพาะที่เป็นชนชั้นกลางฝ่ายตรงข้ามรัฐบาล-ฝ่ายค้าน-กระทั่งฝ่ายแค้นรัฐบาล เช่น พวกที่ได้ชื่อว่า "ขาประจำ" พวก NGO พวกนักสิทธิมนุษยชน พวกสื่อสารมวลชน พวกนักวิชาการฝ่ายซ้ายทั้งเก่าแลใหม่ พวกนักอนุรักษ์นิยมฝ่ายค้านรัฐบาล ฯลฯ ที่มักจะพูดหรือเขียนในเชิงให้ท้ายหรือในเชิงชักนำ เปิดทางให้องค์กรระหว่างประเทศเข้ามาแทรกแซง ทำนองนำพาสถานการณ์ให้ขึ้นสู่โต๊ะเจรจาระดับสากลเข้าทาง "ผู้ก่อการ" พวกหนอนบ่อนไส้ ประเภทนี้ไม่ไห้ วิพากษ์วิจารณ์รัฐบาลอย่างเสียๆ หายๆ อันเป็นการลดความน่าเชื่อถือของรัฐบาล/รัฐไทย เข้าทาง "ผู้ก่อการ" ไฟใต้         พวกหนอนบ่อนไส้ จำพวก แนวร่วมทางการทหาร ที่เป็น ชาวบ้านมุสลิมมลายูแนวร่วม "ผู้ก่อการ" ในพื้นที่ ซึ่ง เป็น "มือ" เป็น "เท้า" เป็น "เกราะกำบัง" ที่ลงมือปฏิบัติการ เป็นผู้ก่อความรุนแรงให้ "ผู้ก่อการ" นั้น เกี่ยวกับ มาตรการทางกฎหมาย แล้วก็ต้องไม่ลืมว่า พวกนี้ปะปนอยู่กับ ประชาชนคนไทยพุทธและคนไทยมุสลิม ทั้ง ประชาชนที่เป็นคนธรรมดา และ ประชาชนที่เป็นเจ้าหน้าที่เป็นแขนเป็นขาเป็นมือเป็นเท้าเป็นหูเป็นตาเป็นฝ่ายเดียวกับรัฐบาล ที่เป็นเป้าของการเข่นฆ่าทำลายล้างของ "ผู้ก่อการ" ด้วย โดยที่รัฐบาลยังไม่มีวิธีการหรือมาตรการที่จะแยกกลุ่ม/บุคคลที่ก่อการออกมาได้         มาตรการทางกฎหมายที่จะแยกเอาบุคคล/กลุ่มผู้ก่อการออกมาได้นั้น มีแต่ มาตรการ ที่ต้องเอากระบวนการทางนิติวิทยาศาสตร์อย่างเข้มงวด /โดยเฉพาะการพิสูจน์ DNA/ ภายใต้การนำทีมคุณหญิงหมอพรทิพย์/ เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของ กระบวนการยุติธรรม ต่อคดีที่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์ในภาคใต้ทุกคดี โดยตั้งทีมจากส่วนกลางขึ้นมาทำงานร่วมกับเจ้าหน้าที่ในพื้นที่ โดยเน้นที่การมีมาตรการในการจัดเก็บหลักฐานในที่เกิดเหตุอย่างเข้มงวด        มีข้อเท็จจริง ที่สำคัญมากที่ต้องพิจารณา ก็คือ ประเด็นที่มีผู้วิเคราะห์ว่า มี "ผู้ก่อการ" ในคราบ "เจ้าหน้าที่รัฐ-เจ้าหน้าที่บ้านเมือง" ที่วิพากษ์วิจารณ์กันว่า จะเป็นพวกเส้นสาย หรือมือเท้า ที่มี "พลังอำนาจ"ของ ฝ่ายที่เสียอำนาจเสียผลประโยชน์อันเคยมีเคยได้ ที่ต้องการ "สร้างสถานการณ์" เพื่อโค่นรัฐบาลทักษิณ เป็น "พลังอำนาจ" ที่ทำให้รัฐบาลอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก หรือแม้แต่จะแอะออกมาได้ ซึ่งทำให้รัฐบาลทักษิณไม่สามารถจะจัดการกับ "ผู้ก่อการ" ในคราบ "เจ้าหน้าที่รัฐ-เจ้าหน้าที่บ้านเมือง" นี้ได้        ดังกรณี "มือยิง" โต๊ะครูที่บ้านละหาน  ลูกชายโต๊ะครูที่ถูกสังหารซึ่งประคองพ่อก่อนสิ้นใจก็รู้ว่าเป็นใคร(?) อย่างไรก็ดีกรณีนี้ก็ยังเป็นเคลือบแคลง ว่า อิหม่ามตายจริงหรือเปล่า?  เพราะไม่มีการชันสูตรศพหลังการตาย(?) /  และชาวบ้านเองก็ตระหนักว่า ไม่ว่าจะพูดอย่างไร รัฐบาลก็ประกันความปลอดภัยของชาวบ้านจาก "ผู้ก่อการ" ในคราบ "เจ้าหน้าที่รัฐ-เจ้าหน้าที่บ้านเมือง" ไม่ได้  ชาวบ้านจึงไม่กล้าพูดไม่กล้าเป็นพยานบุคคล  รวมทั้งกรณีกรือแซะที่พล.เอก ชวลิต ผู้บังคับบัญชาสายตรงสั่งการทางโทรศัพท์ ไม่ให้ฆ่า  แต่ผู้ปฏิบัติใต้บังคับบัญชา ก็ยังดันทุรังกวาดฆ่าเรียบมัสยิด แบบไม่ให้เหลือใครในทีมผู้ก่อการให้สอบปากคำได้เลยแม้สักคนเดียว!  ซึ่งทำให้ชาวบ้าน "รู้เช่นเห็นชาติ" ตั้งแต่ตอนนั้นแล้วว่า กรณีภาคใต้รัฐบาลไม่มีปัญญาจะ บังคับบัญชาภาคปฏิบัติของตนเอง /คือ ข้าราชการประจำทั้งในระดับพื้นที่และในระดับบังคับบัญชากำลังพลจาก กทม./ ให้ปฏิบัติการ เพื่อความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน ทั้งของประชาชนและของทางราชการในยามวิกฤติหรือในยามหน้าสิ่วหน้าขวานได้

http://narater2010.blogspot.com/