Ugly American VS Ugly Extreme Muslim
What's about Thailand ?!?
มุสลิมหัวรุนแรงกับสายเหยี่ยวในอำนาจรัฐไทย : ป่าเถื่อน VS ป่าเถื่อน ก็แล้วชาวบ้านๆ อย่างเราจะทำอย่างไรสถานการณ์สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ของประเทศไทยที่ประทุต่อเนื่องมาเป็นเวลากว่า ๒ ปี จนบัดนี้ นั้น ในช่วงแรกผู้คนในประเทศไทยทั้งประเทศ นับแต่ผู้คนระดับประเทศไปจนถึงประชาชนรากหญ้าต่าง "เป็นงง" ว่า ใครเป็น "ผู้ก่อการ" และเกิดสมมติฐานการคาดเดากันไปต่างๆ นาๆ ท่ามกลางรอยเลือดคราบน้ำตาและ "กองกระดูก" ของ ประชาชนและเจ้าหน้าที่รัฐทั้งเด็กผู้ใหญ่ผู้หญิงผู้ชายคนแก่วัยรุ่นวัยหนุ่มสาววัยฉกรรจ์วัยเรียนวัยทำงาน ทั้งไทยพุทธและไทยมลายูมุสลิมในพื้นที่ทว่าหลังการสังหาร ๒ นาวิกโยธินไทย โดย "ฝีมือ/ฝีเท้า" ใน "วงล้อม" ของ "ผู้ก่อการ" ในคราบ "ชาวบ้าน" ที่หมู่บ้านตันหยงลิมอร์ จังหวัดนราธิวาส ก็ได้เปลี่ยนสถานการณ์ให้ "ประชาชนทั่วไปในประเทศ" สามารถทำความเข้าใจกับสภาพการณ์ของปัญหาใน "บริบท" ของ สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ที่เกิดขึ้นและดำเนินมาได้ชัดเจนขึ้นในทางความคิด แม้ในทางปฏิบัติจะยังไม่สามารถสาวถึง "ผู้ก่อการระดับผู้บงการ" หรือระบุตัวกลุ่ม "ผู้ก่อการระดับผู้ปฎิบัติการ" อย่างตรงตัวกันจะๆ แบบ "คาหนังคาเขา" ก็ตามที แต่ก็.. เชื่อว่า หากทุกฝ่ายทั้งภาครัฐและภาคประชาชน ผนึกกำลังกันทั้งในทางความคิดและในทางปฏิบัติให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ประเทศไทยจะสามารถร่วมกันฟันฝ่าอุปสรรคลุยดับ"ไฟใต้" /"ลุยดับ" เด้อ, บ่แม่น "ลุยดะ"/ ที่กำลังลุกโชนอยู่ที่ปลายด้ามขวานไทยในยุคนี้ไปได้ แม้ไม่ได้โดยง่ายแต่ก็ไม่น่าจะยากจนเหลือบ่ากว่าแรงของ "คุณประเทศไทย" ที่มีอายุยืนนานผ่านร้อนผ่านหนาวทุกรูปแบบมาเป็นเวลากว่าครึ่งค่อนพันปีเพียงแต่ "คนของประเทศไทย" ทุกฝ่ายจะต้องทำความเข้าใจ มี คำถาม และ มี คำตอบ ให้แก่"ตัวเอง" และ "ประชาคม" ใน "สังคมประเทศไทย" ทั้งประเทศ โดยอาจจะต้องทำความเข้าใจเกี่ยวกับ สภาพการณ์ของความขัดแย้งในบริบทของประเทศไทยในฐานะที่เป็นประเทศหนึ่งในประชาคมโลก เป็นพื้นฐานกันก่อน ซึ่งเท่าที่บทความนี้ ติดตามสถานการณ์ "ไฟใต้" ที่เปิดฉากมาด้วย "การปล้นปืน" จากค่ายทหาร ที่ดังระเบิดเทิดเทิงแบบหยามศักดิ์ศรีสมรรถนะของ "กองทัพไทย" เสียจนหน้าแหกแหลกลาญ ตามมาด้วย เหตุการณ์นองเลือดกรือแซะตากใบ การปลิดชีพทหารไทย ๒ นาย ด้วยการปล่อยข่าวลือเรื่องนินจาโดยมีการฆ่าไม่เลือกรายวันแบบท้าทายและหยามน้ำหน้า "อำนาจรัฐไทย" /ซะไม่มี/ ตั้งแต่การรอบยิง ประชิดตัวจ่อยิง กราดยิง ปาดคอฆ่าตัดหัว วางระเบิด ฯลฯ เป็นหนังม้วนเดียวที่ฉายซ้ำซากต่อเนื่อง ซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่รู้จักหยุดจักหย่อนเป็นพื้นหลัง โดยมีแก่นของเรื่องอยู่ที่ว่า "คนมุสลิมที่พูดภาษามลายูถูกอำนาจรัฐไทยกลั่นแกล้งรังแก" ทั้งการถีบลงเขาเผาลงถังแดงกระทั่งการถ่วงทิ้งทะเลสาบสงขลาในอดีตจนมาถึงการอุ้มฆ่าในปัจจุบัน ตามสถานการณ์ที่ค่อยๆ คลี่คลายขยายตัวและค่อยๆ เปิดเผย "ปัจจัย" อันเป็นเหตุของเหตุการณ์นั้นๆ ก็จะเห็นความพยายามของ"ผู้ก่อการระดับผู้บงการ" ว่า ในช่วงแรกมีความพยายามจะให้เหตุการณ์บานปลายกลายเป็น"สงครามศาสนา" ระหว่าง "คนไทยพุทธ" กับ"คนไทยมุสลิม" ซึ่ง "ผู้ก่อการระดับผู้บงการ" จะสามารถระดมความช่วยเหลือจากมุสลิมทั่วโลกได้ โดยพยายามขยายผลกรณีกรือแซะ ตากใบ ให้ขึ้นสู่ระดับสากล และ พยายามโยงปัญหาสั่งสมอื่นๆ ทางสังคมเศรษฐกิจการเมืองการศึกษาที่ถูกทอดทิ้งมาแต่ครั้งรัฐบาลก่อนๆๆๆและก่อนๆๆ โดยพุ่งตรงไปที่ความแตกต่างทางวัฒนธรรม ศาสนาและภาษาพูด โดย "ชู" เรื่องราวความเป็นมาที่ "รุกรานรบราฆ่าฟันแย่งชิงกันมาแต่ครั้งประวัติศาสตร์ยุค "พระเจ้าเหา" ให้เป็นปมยุ่งเหยิง ที่รัฐบาลปัจจุบันไม่อาจและไม่สามารถจะ "รับผิดชอบ" และ "แก้ได้" ในระยะสั้น แต่เป็นเรื่องที่ "ผู้ก่อการระดับผู้บงการ" ระดับต่างๆ /ตั้งแต่ระดับ"เซลล์" ในหมู่บ้าน ไปจนถึงแนวร่วมระดับชาติและระดับสากล / สามารถจะนำมาขยายผล ชูเป็นประเด็นขึ้นมาเปิดยุทธการข่าวลือข่าวปล่อย ลดความน่าเชื่อถือของ "รัฐบาล/เจ้าหน้าที่รัฐ" ได้ตลอดอย่างต่อเนื่อง จนสวมรอยและปลุกระดมชาวบ้านให้ลงมือ "รุมสกรัมฆ่า" เจ้าหน้าที่ได้อย่างทารุณ ไม่ว่าจะเป็นกรณีโจรนินจาหรือกรณี ๒ นาวิกโยธินที่ตันหยงมอร์นราธิวาส โดยที่ รัฐ/รัฐบาล-เจ้าหน้าที่-คนไทยทั้งประเทศ ได้แต่พากันนั่งดูตาปริบๆ ทำอะไรไม่ได้นอกจากจะฟึดฟัดฟาดงวงฟาดงากัน ก่นด่าแช่งชักหักกระดูกสาปส่ง "ผู้ก่อการ" กันตามเวบบอร์ดในโลกอินเตอร์เนทและตามสื่อต่างๆ กับการต้อง "ทำใจ" /ข่มใจ /มีขันติ/จะตอบโต้อะไรแม้กระทั่ง "คำพูด" ยังไมได้ เดี๋ยวจะ "ก่อความแตกแยก" เข้าทาง "ผู้ก่อการ" จึงได้แต่นั่งดู พวก "ผู้ก่อการระดับปฏิบัติการ" /ซึ่งส่วนมากพูดภาษามลายู?/ มันสอยเจ้าหน้าที่และปลิดชีวิตประชาชน "คนของประเทศไทย" ร่วงแล้วร่วงอีกร่วงลงไปเรื่อยๆ จนบัดนี้ก็ยังไม่มีทีท่าว่าหยุดอย่างไรก็ดี จากการที่สถานการณ์ค่อยๆ คลี่คลายขยายตัวไปเรื่อยๆ สถานการณ์ก็ค่อยๆ เผยให้เห็น "ปัจจัย" อันเป็นเหตุของเหตุการณ์ซึ่งยังให้ภาพของ"ผู้ก่อการระดับผู้บงการ" ที่มืดมิดอยู่ในเงามืดค่อยชัดเจนให้เห็นเป็นเลาๆ ขึ้นเป็นลำดับ จนอาจจะอนุมาน ได้ว่า ในที่สุด "ผู้ก่อการระดับผู้บงการ"น่าจะเป็นใคร?! ไปได้? โดยดูจาก....๑/ "ผู้ก่อการระดับผู้ปฎิบัติการ"/ผู้ลงมือกระทำงานรูปธรรม /โดยเฉพาะในเหตุการณ์สำคัญๆ อย่างกรือแซะตากใบ กรณีโจรนินจา และ ล่าสุดคือ กรณี ๒ นาวิกโยธินที่ตันหยงลิมอร์/ ที่มักจะมี "หัวโจก" เป็น "ไอ้โม่ง" อยู่จำนวนหนึ่ง แทรกและหลบอยู่ในฝูงชนคอยชักใยชักนำให้สถานการณ์เข้าไปสู้ "ความรุนแรง" องค์ประกอบของฝูงชน ณ ที่เกิดเหตุ ซึ่งจากปากคำของชาวบ้านตันหยงลิมอร์ ที่ปรากฏเป็นข่าว บอกว่า มีคนมาจากนอกหมู่บ้าน มาจากที่อื่นด้วย ที่บางกลุ่มเขาก็ไม่รู้ว่าใครเป็นใครมาจากไหน จึงมีทั้งคนในพื้นที่หมู่บ้านละแวกที่เกิดเหตุและที่มาจากที่อื่นหมู่บ้านอื่นหรือกระทั่งจะมาจากนอกประเทศ ๒/ แนวโน้มว่าผลประโยชน์สูงสุดหาก "คุณประเทศไทย" ภายใต้การนำของ คุณทักษิณ เป็นฝ่ายพ่าย จะไปตกอยู่ที่ ใคร/กลุ่มไหน? ตอนต้นๆ ของไฟใต้ยังไม่มีการพุ่งประเด็นไปที่การมีเป้าหมายของการจะ "แบ่งแยกดินแดน" เพียงแต่ประเมินกันว่า เป้าหมายของ "ผู้ก่อการ" จะอยู่ที่ การลดความน่าเชื่อถือของรัฐบาล เพื่อโค่นคุณทักษิณ เพื่อการเปลี่ยนแปลงขั้วของรัฐบาล ซึ่งยังคงเป็นการประเมินสถานการณ์ ในกรอบของเรื่องการแย่งชิงผลประโยชน์ภายในชนชั้นปกครองไทยด้วยกันเอง ด้วยเพราะนโยบายของรัฐบาลนี้ ตัด "แหล่งทำกิน" ของชนชั้นปกครองที่เคยยึดกุมอำนาจรัฐกลุ่มเก่าๆ /ที่มีผลประโยชน์อิงแอบอยู่กับ "เจ้าพ่อ"/"เจ้าแม่" อิทธิพลท้องถิ่น แต่นโยบายของคุณทักษิณกวาดล้างอิทธิพลท้องถิ่น แต่จะส่งอิทธิพลจาก "ส่วนกลาง" ไปครอบแบบ "ธุรกิจขายตรง" ตรงๆ โดยเฉพาะพื้นที่ ๓ จังหวัดชายแดนพื้นที่ "เจ้าปัญหา" นี้ เต็มไปด้วย อิทธิพลท้องถิ่น/ทั้งการค้าของเถื่อน-ของหนีภาษี-น้ำมันเถื่อน-ค้ายา-ค้าประเวณี/ แต่เมื่อสถานการณ์ขยายตัวไป จึงเผยให้เห็น "ตัวตน" ที่แท้จริงของสถานการณ์ ว่า มีความพยายามจะยกระดับสถานการณ์ขึ้นสู่ระดับสากล โดยมี การชี้นำและแทรกแซง มาจาก ภายนอกประเทศ และมี การขานรับประสานเสียงสนับสนุน จากภายในประเทศ ให้เห็น ทิศทางของสถานการณ์ ที่จะนำพาไปสู่การ"แบ่งแยกดินแดน" ! แสดงให้เห็นว่า อุดมการณ์เพื่อ "การแบ่งแยกดินแดน" ยังซ่อนตัวสืบทอดฝังลึกอยู่ในดินแดนปลายด้ามขวานบิ่นๆ รอวันประทุ อยู่ทุกขณะถ้ามี "เงื่อนไข" เหมาะๆ จึงประเมินได้ว่า ผลประโยชน์สูงสุดหาก "คุณประเทศไทย" เป็นฝ่ายพ่าย จะไปตกอยู่ที่ ใคร? จะใช่ กลุ่มชนชั้นปกครองเชื้อสาย อาณาจักรที่ล่มสลายไปกว่าร้อยปีมาแล้ว หรือไม่? ก็ต้องพิจารณาจาก ปมประวัติศาสตร์ ความเป็นมาเป็นอยู่และเป็นไปของ "คุณประเทศไทย" ในหัวข้อต่อไป และ ๓/พิจารณาจากปมประวัติศาสตร์ ความเป็นมาและความเป็นไปของ "คุณประเทศไทย" ตั้งแต่ "ยุคพระเจ้าเหา" ในอดีตกาลจนมาจนถึงยุคทักษิณทักษิโณมิกในปัจจุบัน ด้วย "เฉพาะ" ดินแดนปลายด้ามขวานนั้น ยังคงมี เชื้อสาย ของ กลุ่มชนชั้นปกครองแห่ง อาณาจักรที่ล่มสลายไปกว่าร้อยปีมาแล้วดำรงอยู่ โดยยังคงมีการถ่ายทอดส่งต่อส่งผ่าน "อุดมการณ์" / คือ ต้องเข้าใจว่า "อุดมการณ์" เป็นอะไรที่ รุนแรงทางความคิด-ทางการปฏิบัติ ที่มี ความมุ่งมั่น มุ่งหวัง มุ่งผลสัมฤทธิ์ ในทางปฏิบัติ (commitment) ในระดับสูง โดยเฉพาะในกรณีนี้ ก็คือ สูงถึงระดับยอมตายถวายวิญญาณ / อย่างต่อเนื่อง ไว้เป็นตัวหนังสือเป็นคัมภีร์คำสอนทางศาสนา /เห็นว่าแต่งไว้หลายเล่ม/ แล้วส่งต่อถ่ายทอดโดยอาศัยกลไกเพื่อการสอนศาสนา ที่เรียกว่า "ปอเนาะ" ซึ่งได้สร้างและก่อตั้งวางรากฐานไว้อย่างแน่นหนา !สำหรับการปลูกฝัง(หัว) ยุวชนเยาวชนไทยมุสลิมที่พูดภาษามลายูรุ่นต่อรุ่น จนตกผลึกลุกขึ้นมา "พลีชีพ/ฆ่าคน" เพื่อฟื้นฟู อาณาจักรที่ล่มสลายไปกว่าร้อยปีมาแล้ว เพื่อการ "แบ่งแยกดินแดน"ในวันนี้!(?) ใน ยุคของทักษิณทักษิโนมิก จึงประเมินว่า ถ้าไม่มีการแทรกแซงเพื่อยุติสถานการณ์ "ไฟใต้" ให้ได้อย่างเบ็ดเสร็จในระยะเวลาอันใกล้ โดยปล่อยให้ยืดเยื้อไปเรื่อยๆ จุดจบของ "ไฟใต้" ก็คือ "แบ่งแยกดินแดน"[ทั้งนี้สามารถจะวิเคราะห์คาดคะเนต่อได้อีก ว่า หาก "ไฟใต้" ทำให้อุดมการณ์แบ่งแยกดินแดนของ"ประชากรที่พูดภาษามลายู" บรรลุผลสัมฤทธิ์ ก็คาดการณ์ต่อไปได้ว่าพื้นที่ต่อไป ก็อาจจะคือ พื้นที่ของ"ประชากรที่พูดภาษาเขมร" /มีข่าวลือว่า มุสลิมเขมรร่วมสังฆกรรมอยู่ในสถานการณ์การฆ่าทารณเพื่อข่มขวัญ "คนไทย" ทั้งประเทศในครั้งนี้ด้วย(?) / ฯลฯ "คุณประเทศไทย" ก็จะแตกจะแยกออกเป็นเสี่ยงๆ แยกย่อยออกเป็นประเทศเล็กประเทศน้อย ซึ่งง่ายต่อการแผ่ "อิทธิพล" ทุกชนิด ทั้งอิทธิพลดีและอิทธิพลชั่ว]ถามว่า กรณีสาม-ห้าจังหวัดภาคใต้ของไทยนี้ แยกไปแล้วประชาชนคนในพื้นที่จะมี "คุณภาพชีวิต" ดีขึ้นหรือไม่? ประชาชนในพื้นที่จะมีความมั่นคงปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินมากขึ้นหรือไม่? ตอบว่า ไม่ทั้งนี้โดยดูจาก ๑. วิธีการและกระบวนการที่ฆ่าไม่เลือกบนพื้นฐานการบิดเบือนทางศาสนา ๒. องค์ประกอบของประชาชนในพื้นที่-เต็มไปด้วยพวกอิทธิพลท้องถิ่นมืด /ค้าของเถื่อน/ค้ายา/ค้าประเวณี-ฯลฯ/ ๓. การฆ่ามีความรุนแรง/เหี้ยมโหดผิดมนุษมนาและถี่ขึ้นเรื่อยๆ แสดงถึงอิทธิพลของการก่อการร้ายข้ามชาติแบบตาลีบัน ๔.จากการสนับสนุนและได้ "หลังพิง" จากรัฐฝ่ายค้าน/รวมทั้งโดยพรรคฝ่ายค้านของประเทศเพื่อนบ้าน ก็สามารถคาดการณ์ได้ว่า หากแบ่งแยกดินแดนออกไปได้ การปกครองจะมีแนวโน้มเป็น "รัฐอิสลาม"/ แบบทาลีบัน ดังนั้นประชาชนในพื้นที่จะไม่ได้อะไรเลย นอกจากกลุ่มชนชั้นปกครองที่กดขี่กว่าเก่าโหดร้ายกว่าเก่า และประชาชนคนในพื้นที่เองจะถูกกดขี่ข่มเหงและถูกปิดหูปิดตาอย่างหนัก (เช่น ทาลีบันในอัฟกานิสถานห้ามผู้หญิงเรียนหนังสือ ทำลายล้างรูปเคารพและฆ่าล้างเผ่าพันธุ์คนศาสนาอื่น ฯลฯ) [รวมทั้งถือเป็นภัยคุกคามทุกประเทศในภูมิภาคแถบนี้เพราะ "รัฐอิสลาม" ที่เกิดใหม่นี้(ถ้าได้เกิดนะ!) จะเป็นฐานการส่งออก "การก่อการร้าย" เข้าไปในพื้นที่ประเทศไทย (ที่เหลือ!?/โดยอาศัยชุมชนมุสลิมที่กระจายอยู่ทั่วประเทศเป็น "เซลล์" อีกนั่นแหละ!) เพื่อสู้กับอิทธิพลอเมริกาที่ดำรงอยู่ก่อนแล้ว รวมทั้งประเทศอื่นๆ แม้แต่มาเลเซียเองก็เถอะ เตรียมรองรับการแยกตัวของ "รัฐกะลันตัน" ตลอดจนรัฐอื่นๆ ที่ใกล้ชิด รัฐกะลันตันไว้ได้เลย และจะเป็น "ภัยคุกคามอย่างยิ่ง" ต่อ "ผู้คน" ในประเทศไทยและประเทศในภูมิภาคแถบนี้อย่างยิ่งยวด] ประเทศไทยจึงมีความชอบธรรมที่จะต้องรักษาดินแดนและรวมทั้งรักษาและคุ้มครองประชากรในพื้นที่เอาไว้ ไม่ว่าจะเป็นประชากรที่มีเชื้อชาติใดและนับถือศาสนาอะไรถามว่า ทำไม การ "แบ่งแยกดินแดน" เพื่อฟื้นฟู อาณาจักรที่ล่มสลายไปกว่าร้อยปีมาแล้ว จึงประทุขึ้น ในวันนี้! ใน ยุคของทักษิณทักษิโนมิก ตอบว่า เพราะมีเงื่อนไขที่สุกงอมด้วยประการทั้งปวงทั้งปัจจัยภายใน และ ปัจจัยภายนอก แต่ ปัจจัยที่ชี้ขาด ที่ทำให้สถานการณ์ปะทุและยืดเยื้อ คือปัจจัยภายนอก /หมายถึงปัจจัยชี้ขาดที่ทำให้เกิดสถานการณ์ลุกเป็นไฟในภาคใต้ด้วยปฏิบัติการที่ หวังผลเพียงประการเดียว คือ "ความน่าสะพรึงกลัว"อันเป็นลักษณะ "อัตตะลักษณ์" ของ "มุสลิมหัวรุนแรง" โดยจะเข้าใจ สถานการณ์สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ นั้น ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจสถานการณ์ทางสากล/สถานการณ์โลก เป็นอันดับแรก เข้าใจสถานการณ์ภูมิภาคเป็นอันดับต่อมา แล้วก็ต้องเข้าใจสถานการณ์และพฤติกรรมของประเทศเพื่อนบ้านอีกด้วย จึงจะเข้าใจสถานการณ์ของประเทศได้อย่างถ่องแท้ สถานการณ์ทั่วทั้งโลก มีผลต่อ สถานการณ์ในภูมิภาค และ สถานการณ์ในภูมิภาค มีผลต่อ สถานการณ์ภายในของแต่ละประเทศในภูมิภาค และ ประเทศที่มีชายแดนติดต่อกัน พฤติกรรมที่เป็นคุณหรือเป็นโทษของประเทศหนึ่ง จะส่งผลกับสถานการณ์ภายในของอีกประเทศหนึ่งโดยตรง และ บทความนี้ก็ขอฟันธงว่า ต่อกรณีสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ พฤติกรรมของประเทศเพื่อนบ้าน เป็น "ปัจจัยภายนอกที่ยังเป็นโทษ และอยู่ในฐานะเป็นฝ่ายกระทำต่อประเทศไทย" ในขณะนี้/ตุลาคม 2548/ โดยผนึกกำลังกับ "ปัจจัยภายในประเทศที่ไม่เป็นคุณ"ทั้งนี้ การบริหารจัดการประเทศของรัฐบาลทักษิณ เป็น "ปัจจัยภายในประเทศที่ไม่เป็นคุณ"ด้วยเพราะ เป็นการบริหารจัดการประเทศ แบบรวบอำนาจทุกอำนาจมาไว้ในมือ และร่ำรวยอยู่กลุ่มเดียวพวกเดียว ด้วยการเอื้อให้เครือข่ายธุรกิจส่วนตัวของตัวเองและบรรดารัฐมนตรีและผู้นำในพรรคไทยรักไทย กลืนกินทรัพย์สมบัติของประเทศอย่างตะกละตะกราม และอย่าง "ถูกกฎหมาย" ผ่านทางการ "ซื้อขายหุ้น" ในตลาดหลักทรัพย์ โดยเฉพาะกิจการสาธารณูปโภคผูกขาด หรือกึ่งผูกขาดของรัฐโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ก.ฟ.ผ. ทั้งยังใช้ทุกกลยุทธทางการตลาดทางการบริหารจัดการโภคทรัพย์ของประเทศ ตัดทางทำมาหากินของกลุ่มอื่นอย่างเกือบจะสิ้นเชิง และกล่าวเฉพาะนโยบายต่อพื้นที่ภาคใต้หลังสุดหลังจากการทำให้ราคายางพาราสูงขึ้น /อย่างที่ไม่เคยมีรัฐบาลไหนจะทำได้ถึง "ขนาด" นี้มาก่อน/ ที่จะพัฒนาเศรษฐกิจภาคใต้ด้วยการขุดคอคอดกระ สร้างอุตสาหกรรมอาหารอิสลามส่งออก สร้างธนาคารอิสลาม ฯลฯ ซึ่งจะขัดผลประโยชน์ของประเทศเพื่อนบ้านโดยตรง รวมทั้งการปราบปรามอิทธิพลท้องถิ่น/พวกค้ายา ของหนีภาษี/ก็ก่อให้เกิด "ผู้เสียผลประโยชน์ในพื้นที่" จำนวนมาก จึงเป็นมูลเหตุทำให้ผู้เสียผลประโยชน์ในพื้นที่ และ ประเทศเพื่อนบ้าน ที่จะเสียผลประโยชน์มหาศาลในอนาคต หากรัฐบาลทักษิณพัฒนาภาคใต้ของไทยได้สำเร็จ /ทั้งการจะขุดคอคอดกระ สร้างอุตสาหกรรมส่งออกอาหารอิสลาม ตั้งธนาคารอิสลาม/ การร่วมมือกันปลุกกระแสความแตกต่างทางศาสนา ก่อสถานการณ์ทางเชื้อชาติ ประวัติศาสตร์วัฒนธรรม จึงเกิดขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียง อาจจะต่างคนต่างทำต่างคนต่างสวมรอยก่อการในช่วงต้นๆ แต่เมื่อสถานการณ์บานปลาย ก็เป็นโอกาสของ พวกแบ่งแยกดินแดนตัวจริง เสียงจริง ที่สั่งสมแกนนำปลูกฝังความคิดสร้าง "เซลล์" ในหมู่บ้านกันมานานแล้ว และอาจจะอยู่เบื้องหลังมาตั้งแต่ต้นแต่ไม่แสดงตัว แต่เมื่อฝ่ายรัฐบาลเพลี่ยงพล้ำมากขึ้น จึงเริ่มประกาศตัวโจ่งแจ้งขึ้นเรื่อยๆนอกจากประเด็น "ผู้เสียประโยชน์" ทางเศรษฐกิจดังกล่าวแล้ว ก็ยังมีปัจจัยภายใน ประเด็นที่ประเทศไทยเคยมีกรณี ๑๔ ตุลา ๒๕๑๖ กับ ๖ ตุลา ปี ๒๕๑๙ และชัยชนะที่ทำให้พรรคคอมมิวนิสต์ยอมวางอาวุธได้ในช่วงปี ๒๕๒๓ ด้วยนโยบาย "การเมืองนำการทหาร" โดย มีการเอาสถานการณ์ไปเทียบเคียงกันเพื่อสร้างความ "ชอบธรรม" ให้กับ การก่อการ/การกระทำ ของ "ผู้ก่อการ" ในพื้นที่ว่า เหมือนกัน แต่บทความนี้ จะชี้ให้เห็นว่า มันเป็นสถานการณ์ที่แตกต่างกันโดยพื้นฐานทั้งทางด้านอุดมการณ์และทางด้านวิธีการ ดังนี้๑. ทาง ด้านอุดมการณ์ ๑๔ ตุลา/๖ ตุลา เป็นการต่อสู้ เพื่ออุดมการณ์ประชาธิปไตย และอุดมการณ์คอมมิวนิสต์ เป็น อุดมการณ์ทางการเมืองล้วนๆ ที่มียุทธศาสตร์ซึ่งให้ความสำคัญกับชีวิตของประชาชนไม่เข่นฆ่าประชาชน แม้จะเป็นประชาชนของฝ่ายตรงข้าม แต่สถานการณ์ที่ภาคใต้ ณ ขณะนี้ เป็นอุดมการณ์ศาสนาเพื่อผลประโยชน์ของชนชั้นปกครองซึ่งถืออิสลาม ที่สิ้นสูญอำนาจไปแล้วเป็นร้อยปี /โดยยังไม่นับผลประโยชน์แฝงเร้นของประเทศเพื่อนบ้านที่มีคิดแดนติดกัน/ และมียุทธศาสตร์อยู่ที่การเข่นฆ่าล่าสังหารทำลายล้างชีวิตประชาชน เพื่อสร้างความหวาดกลัวหวาดระแวงเป็นหลัก แม้แต่ชีวิตของพวกเดียวกันเองหรือกระทั่งชีวิตของตนเองก็อาจไม่เว้น(/ระเบิดพลีชีพ)๒. ทาง ด้านวิธีการ ๑๔ ตุลา/๖ ตุลาเมื่ออยู่ในเมือง ก็ไม่ได้ใช้วิธีการก่อการเข่นฆ่าทำลายล้างเจ้าหน้าที่บ้านเมือง จนเมื่อเข้าป่าเข้าร่วมกับพรรคคอมมิวนิสต์ ก็ต่อสู้ด้วยกำลังอาวุธ ก็เข้าต่อกรกับกองกำลังของรัฐบาลโดยไม่ได้ทำร้ายประชาชน[แม้จะซุ่มโจมตีกองทหารรัฐบาล เมื่อมีประชาชน-พลเรือนรวมอยู่ด้วยก็ยังต้องถอนกำลังกลับที่ตั้ง เมื่อสถานการณ์ทางสากลเปลี่ยนแปลงกองกำลังเวียดนาม จะขอเอากองทหารลุยปลดปล่อยประเทศไทย เช่นเดียวกับที่ทำให้กับประเทศกัมพูชา ก็ยังปฏิเสธจนกองกำลังของพรรคคอมมิวนิสต์ไทยบางพื้นที่ ถูกตีขนาบทั้งจากกองกำลังของรัฐบาล และจากกองกำลังพรรคคอมมิวนิสต์เพื่อนบ้านด้วยยังมี "สำนึก" ของความเป็น "คนไทย" ของ "ประเทศไทย" อยู่อย่างเข้มข้น ทั้งๆ ที่ในขบวนของพรรคคอมมิวนิสต์ ประกอบด้วยคนหลายเชื้อชาติจีน ไทย ชนชาติกลุ่มน้อย/ม้ง ลั้วะ เย้า เมื่อทางฝ่ายรัฐบาลมีนโยบาย "การเมืองนำการทหาร" เปิดให้มาร่วม "พัฒนาชาติไทย" ก็ยอม "วางอาวุธ" และ หันมาต่อสู้กับ "ความอยุติธรรม" ในสังคมไทย ด้วยแนวทางสันติ ตามวิถีทางประชาธิปไตย]ตรงกันข้ามกับสถานการณ์ของ "ผู้ก่อการ" ในสถานการณ์ชายแดนภาคใต้เวลานี้ ที่ยึดวิธีการเข่นฆ่าล่าสังหารทำลายล้างชีวิตประชาชนที่ "ไม่มีทางสู้" เป็นหลัก ไม่ว่าจะเป็นพวกไทยพุทธ หรือไทยมุสลิม ขอให้เข้าใจว่า เป็นพวกเดียวกับ "ประเทศไทย/รัฐบาลไทย" ก็ลอบกัดลอบสังหารหมด จึงมี แนวโน้มที่ชี้ให้เห็นว่า พวกนี้ "พวกก่อการ" ในภาคใต้ นั้นว่า พร้อมจะเอากองกำลังต่างชาติ /ไม่ว่าชาติไหนก็ได้ ขอให้เป็นมุสลิมด้วยกันก็แล้วกัน/ มาเข่นฆ่าทำลายล้างคนไทยได้ทั้งนั้นทั้งสิ้นดังนั้นการนำ แนวทางสันติสมานฉันท์ แบบที่เคยใช้ได้ผลกับ นักศึกษาปัญญาชนกรรมการชาวนา ที่เข้าไปร่วมกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย มาใช้กับ กลุ่มผู้ก่อการในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ นั้น อาจจะต้องพิจารณาในมิติที่ลึกและมี "มาตรการที่รอบครอบในทางปฏิบัติ" ที่ละเอียดมากกว่ากันมากนัก เพราะ นี่ไม่ใช่แค่เรื่องความแตกต่างทางชาติพันธุ์ภาษา และความไม่พอใจต่อความไม่เป็นธรรมตื้นๆ เท่านั้น แต่นี่เป็นเรื่องของ อุดมการณ์มุสลิมสายรุนแรง เพื่อการสถาปนา "รัฐอิสลาม" ที่มีอัตตลักษณ์ทางพิธีกรรมที่แสดงความเป็นตัวตนที่สุดโต่งซึ่งอุดมการณ์เช่นนี้จะไม่ยอมรับความแตกต่างหลากหลายทางวัฒนธรรมและความเชื่อ หากปล่อยให้มีอำนาจทางการเมืองขึ้นปกครองประเทศ หรือดินแดนใดดินแดนหนึ่งที่แน่นอนอย่างเป็นเอกเทศ ก็คาดเดาได้เลยว่า การกดขี่ในทุกมิติที่จะกระทำต่อประชาชน ภายใต้การปกครองของอุดมการณ์อิสลามสายรุนแรงพวกนี้ จะเป็นไปอย่างรุนแรง กว่าทุกระบอบการปกครองที่มีอยู่ในโลกนี้ ณ เวลานี้! /กล่าวสำหรับไทยพุทธซึ่งเป็นคนจำนวนน้อยกว่าในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้คงจะถูกฆ่าล้างเผ่าพันธุ์จนหมด หากพวกนี้บ่งแยกดินแดนและสถาปนา "รัฐอิสลาม" ได้สำเร็จด้าน สถานการณ์โลก/สถานการณ์ทางสากล เป็นปัจจัยภายนอก ที่กระทำต่อประเทศไทย นั้นก็ ต้องเข้าใจว่ากระแสอุดมการณ์ที่ต่อสู้กันในโลกนี้นั้น มีกระแสใหญ่หลักๆ อยู่ ๓ กระแสคือ กระแสอุดมการณ์ทุนนิยมอเมริกา/ศาสนาคริสต์ กระแสอุดมการณ์อิสลาม/ศาสนาอิสลาม และ กระแสอุดมการณ์คอมมิวนิสต์/ไม่มีศาสนา ที่ปะทะต่อสู้กันตลอด และทุกกระแสเป้าหมายอยู่ที่การแผ่ขยายอุดมการณ์ของตนเอง ให้ครอบคลุมโลกทั้งใบในที่สุดทั้งสิ้นทั้งนี้ กระแสที่ "น่าเกลียด/อัปลักษณ์/สามาณย์" ที่สุด คือ กระแสอุดมการณ์ทุนนิยมอเมริกา ที่จะแปลงทุกสิ่งทุกอย่างเป็น "ทุน"/"สินค้า"/"กำไร"/และ "การบริโภค" และ จะแบ่งประชากรโลกออกเป็น ๒ ขั้ว "ผู้ยึดครองปัจจัยการผลิต" จำนวนน้อยนิด ซึ่งกำหนด-ควบคุมทิศทางการขับเคลื่อนพลังการผลิตและมี "อำนาจ" เกือบเบ็ดเสร็จในการครอบงำโลกทั้งโลก กับ "ผู้ขายแรงงาน" ทั้งแรงงานกาย-แรงงานสมอง จำนวนมาก ซึ่งจะกลายเป็นพวก "ผู้บริโภค"ที่จะถูกชักจูง "ล้างสมอง" ให้บริโภคสินค้าขยะ/บริการเพิ่มพูนกิเลสกันอย่างบ้าคลั่ง อันเป็นสินค้าและบริการที่เกินความจำเป็น ความสามาณย์อัปลักษณ์สุดๆ อยู่ที่ อบายมุขและความเสื่อมทรามสุดๆ ทางคุณธรรมจริยธรรมอย่างทั่วด้าน แต่ ข้อดี ของทุนนิยมอเมริกา ก็คือ พลังการผลิตโดยเทคโนโลยี่ที่ก้าวหน้า ส่วนกระแสอุดมการณ์คอมมิวนิสต์ นั้น เป็นอุดมการณ์ที่มุ่งเน้นไปที่การถือครอง "ปัจจัยการผลิต" /ที่ดิน แรงงาน โภคทรัพย์ธรรมชาติ-โภคทรัพย์สมมติ-เงิน-เทคโนโลยี่-สิ่งประดิษฐ์ อันเป็นผลผลิตจากสติปัญญามันสมอง เป็นอายธรรมของมนุษยชาติ / ว่า จะต้องเป็น ของ "ส่วนรวม/สังคม" ฯลฯ แต่ตามทฤษฎีมีเงื่อนไขว่า "พลังการผลิต" ต้องก้าวหน้าถึงขั้น ผลิตสิ่งของเครื่องใช้อันเป็นความต้องการจำเป็นสนองแก่มวลสมาชิกของตนได้แบบ "ทุกคนทำตามความสามารถ ได้ผลตอบแทนตามความจำเป็น" ในช่วงต้น และ"ทุกคนทำตามความสามารถ ได้ผลตอบแทนตามความต้องการ" ในช่วงปลาย /สังคมพระศรีอารย์ฯ?/ ซึ่งต้องสัมพันธ์กับการพัฒนา "รูปการจิตสำนึก" ที่ปราศจากการ "เห็นแก่ตัว" ทุกรูปแบของทุกผู้ทุกคน จึงจะต้องผ่าน พลังการผลิต และ รูปการใช้ชีวิต รูปการจิตสำนึก แบบ สังคมทุนนิยมมาก่อน เช่น เข้าใจการเลือกตั้ง เข้าใจการมีส่วนร่วมทางการเมือง เข้าใจระบบเศรษฐกิจ เข้าใจ...และเข้าใจ....ฯลฯ และที่สำคัญ เข้าใจวิถีความเป็นไปของวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ จนตระหนักและประจักษ์แจ้งในที่สุด ว่า ปลายทางข้างหน้า ของ ทุนนิยม คือ ความหายนะ ของมวลมนุษยชาติ [มีหลายประเทศพยายามฝืนเงื่อนไขดังกล่าวนี้ จาก สังคมศักดินาก็จะก้าวข้ามไปสังคมแบบสังคมนิยมหรือสังคมคอมมิวนิสต์เลย โดยไม่ผ่านทุนนิยม ผลก็คือ พังทลายกันระนาวต้องกลับมาพัฒนาพลังการผลิตแบบทุนนิยมกันใหม่ เพราะจากรูปการจิตสำนึกแบบศักดินา ซึ่งยังงมงายกับสมมติเทพ หรือความเชื่อทางไสยศาสตร์ต่างๆ เมื่อเข้าสู่สังคมนิยมหรือคอมมิวนิสต์เลยก็เลยได้ผู้นำ และการปกครองแบบศักดินาอยู่นั่นแหละ ได้ผู้นำเป็นเผด็จการ-เหมา-สตาลิน-ล้วนเป็นเผด็จการ ที่ใครแตะต้อง วิพากษ์วิจารณ์ไม่ได้ คล้ายผู้นำในระบบสมบูรณาญาสิทธิราช ] ทั้งนี้ยุคที่เพิ่งผ่านมากระแสที่ปะทะต่อสู้กันเป็นด้านหลักของโลก คือ คอมมิวนิสต์ กับ ทุนนิยมอเมริกาปัจจุบันเมื่อคอมมิวนิสต์ล่มสลายกลายเป็นพวกเดียวกับทุนนิยม หรือเป็นปฏิปักษ์กันน้อยลงไป ในทางการเมืองการทหาร โดยไม่ต่อสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตายเหมือนก่อน และ ยังร่วมกัน "พัฒนาเศรษฐกิจเทคโนโลยี่/พลังการผลิต" รวมทั้งวัฒนธรรมในการบริโภคให้เป็นแบบทุนนิยม อยู่ในสภาพที่ "ทุนนิยม" กำลังกลืนกิน "โลกคอมมิวนิสต์" สยายปีก โลกธุรกิจแบบทุนนิยม ที่มี "การบริโภคสินค้าที่"ล้นเกินความต้องการจำเป็น" จำนวนมากจากพลังการผลิตแบบทุนนิยม" เป็น "ท่อส่งน้ำหล่อเลี้ยงสำคัญ" เข้าไปครอบงำแทรกซึมโลกคอมมิวนิสต์ให้กลายพันธุ์เป็น "เนื้อนาบุญ/นาบาป" ส่วนหนึ่งของจักรวรรดิทุนนิยม โดยเฉพาะประเทศจีนผืนแผ่นดินใหญ่ เมื่อบริโภคมากก็ต้องล้างผลาญพลังงานและทรัพยากรธรรมชาติเพื่อการขับเคลื่อนมาก แต่ด้วยทรัพยากรสำคัญในการขับเคลื่อนทุนนิยมในยุคนี้ ก็คือ น้ำมัน ซึ่ง เกือบทั้งหมดในโลกนี้อยู่ในความครอบครอง ของ โลกมุสลิม ทุนนิยมอเมริกา จึง นอกจากกำลังผสมพันธุ์กลืนกินและย่อยสลายโลกคอมมิวนิสต์แล้ว ก็ยังจะต้องทำอย่างนี้กับโลกมุสลิมด้วยเช่นเดียวกัน อิทธิพลทุนนิยมอเมริกาทำให้โลกมุสลิมแยกออกเป็นสองสาย คือ มุสลิมสายกลางและ มุสลิมสายรุนแรงมุสลิมสายกลาง คือ มุสลิมที่พอจะเข้าและรับได้กับทุนนิยมอเมริกา เป็นมุสลิมที่มีความยืดหยุ่นซึ่ง รับเอาวัฒนธรรมแบบทุนนิยมอเมริกาเข้าไปในวิถีชีวิตในระดับหนึ่ง และบางประเทศยังปราบพวกมุสลิมหัวรุนแรง อย่างเด็ดขาด จนต้องหนีออกนอกประเทศอีกด้วย ซึ่งสำหรับ มุสลิมสายรุนแรง/สายก่อการร้าย จะเป็นอะไรเหมือนว่า พยายามจะดึงโลกให้ย้อนยุคประวัติศาสตร์กลับไปสู่อดีต เมื่อครั้งที่ อิสลามดึกดำบรรพ์ เจริญรุ่งเรือง สามารถเผยแพร่ความเชื่อของตนไปได้ครึ่งค่อนโลก ด้วยวิธีล้างผลาญฆ่าฟันผู้คนที่มีความเชื่ออื่นซึ่งในสมัยนั้น ก็คือ ความเชื่อแบบพุทธ/แบบพราหมณ์-ซึ่งเป็น ความเชื่อ ที่เกิดมีมาก่อนความเชื่อแบบอิสลามหรือคริสต์หลายศตวรรษ เป็นความเชื่อแบบมีรูปปั้น มีรูปเคารพ ซึ่งเมื่อพวก มุสลิมดึกดำบรรพ์ ซึ่งจะยึดถือแต่คำสอนในคัมภีร์ของตนเท่านั้น แผ่อิทธิพลเข้ามาได้ ก็จะทำการเข่นฆ่าทำลายล้างทั้งคนที่เป็นพุทธเป็นพราหมณ์ และรูปเคารพ เสียให้อย่างสิ้นทราก แบบที่ไม่ให้เหลืออะไรไว้ให้คนรุ่นหลังศึกษาได้ว่า เคยมีอารยะธรรมอื่นนอกเหนือจากอารยะธรรมของอิสลามมาก่อน และ มุสลิมสายรุนแรงปัจจุบัน ก็กำลังทำเช่นเดียวกับ มุสลิมดึกดำบรรพ์ ในอดีตรูปธรรมย้อนหลังไปใกล้หน่อย ก็อย่างเช่น ที่พวกตาลีบันทำกับรูปเคารพของศาสนาพุทธในอัฟกานิสถาน ไกลหน่อยก็ที่พวกมุสลิมมะละกา ทำกับอาณาจักรัฐปัตตานีเมื่อกว่าร้อยปีมาแล้ว เป็นต้น ปัจจุบัน มุสลิมสายรุนแรง แผ่อิทธิพลของตัวเองโดยการสร้างความน่าสะพรึงกลัวให้เกิดขึ้น ในหมู่ผู้คนของทุกชุมชนที่มีคนมุสลิมอยู่ ในทุกหนทุกแห่งในโลกที่มี "เงื่อนไข" เปิดให้พวกเขาสามารถเข้าไปก่อความรุนแรงได้ ด้วยการบิดเบือนศาสนาหรือยกเอาเนื้อหาบางตอนที่ระบุการใช้ความรุนแรงไว้จากคัมภีร์ทางศาสนาของอิสลาม มาใช้ ปลุกความบ้าคลั่ง ของคนมุสลิม ที่มี"บาดแผลทางจิตใจ" จากความไม่เป็นธรรมของสังคมในกรณีต่างๆ ให้ลุกขึ้นมา ๑) ฆ่าคนตาย ๒)ตาย/"สู้ตาย" และ ๓) ทำลายทรัพย์สินทำลายอารยะธรรมของคนความเชื่ออื่นๆ เสียจนสิ้นทรากได้ โดย "ไม่รู้สึกผิด" และคนมุสลิมสายรุนแรงที่ลุกขึ้นมาทำอย่างนี้ได้และญาติพี่น้องของพวกเขาจะรู้สึกมีความสุขใจ? มีความความภาคภูมิใจ? ที่จะได้ทำศพลูกหลานของตัวเองด้วย พิธีกรรมการทำศพของ "นักรบศักดิ์สิทธิ" อันเป็นลักษณะพิธีกรรมที่เป็นอัตตลักษณ์ของศาสนาและจะเป็นการปลุกเร้าให้คนที่เหลืออยู่ออกไป "เข่นฆ่า" ผู้คนความเชื่ออื่นหรือฝ่ายตรงข้าม และหรือ "สู้ตาย" แบบเดียวกันได้อีกเป็นวัฏจักร จนกว่า มุสลิมสายรุนแรงจะครอบครองดินแดนโลกทั้งใบ? เพราะถูกฝังหัวให้ คิดและเข้าใจและเชื่อว่า เป็นการตายเพื่อพระเจ้าใน "สงครามศักดิ์สิทธิ์"/jihad? และจะได้กลับไปสู่พระเจ้าหลังความตายจากการเข่นฆ่าล้างผลาญผู้คนเช่นนี้ ซึ่ง ถ้ามนุษยชาติไม่มืดมิดอวิชชาก็จะเห็นหรือเข้าใจได้อย่างง่ายๆ ว่า นี่นับเป็นเพียง การนำเอาศาสนามาใช้เป็น "เครื่องมือ" เพื่อบรรลุวัตถุประสงค์ทางการเมืองการสงคราม ในยามที่ต้องการ "โค่นล้มทำลายล้างฝ่ายตรงข้าม" ด้วยความรุนแรง (ส่วนในยามปกติ "ชนชั้นปกครอง/ชนชั้นนำ/ชนชั้นครอบงำสังคม/แกนนำการเคลื่อนไหว" ของมุสลิมสายรุนแรง ก็จะใช้ "ศาสนาเพื่อบรรลุวัตถุประสงค์" ทุกทางอย่างเบ็ดเสร็จครบวงจร? เพื่อควบคุมประชาชนคนมุสลิมให้อยู่ในแถวตามที่พวกตนต้องการ-รัฐอิสลาม) นั่นเอง อันเป็นพฤติกรรมที่ "ชนชั้นปกครอง/ชนชั้นนำ/ชนชั้นครอบงำสังคม/แกนนำการเคลื่อนไหว" ของทุกความเชื่อทุกเชื้อชาติทุกภาษาทุกวัฒนธรรมก็ล้วนทำแบบนี้ ทำกันมานับตั้งแต่มนุษย์คิดเรื่องศาสนาขึ้นมาได้จนกระทั่งปัจจุบัน แต่พวกมุสลิมสายรุนแรงนำมาใช้อย่างเข้มข้นที่สุดกว่าทุกความเชื่อ โดยดูได้จากมุสลิมสายรุนแรง จะอาศัยการสร้าง อัตตลักษณ์ที่ยึดติดไม่ยืดหยุ่นอันใครจะแตะต้องเปลี่ยนแปลงแม้แต่นิดเดียวมิได้ (taboo) / เช่นภาษาพูด การแต่งกายที่เข้มงวด การไม่เคารพรูปเคารพ การที่ผู้หญิงต้องคลุมหน้า ฯลฯ / มาควบคุมคนมุสลิมในชุมชนที่ตนมีอิทธิพล และเอาเรื่องเหล่านี้ มาเป็น "ข้อขัดแย้ง" ปลุกระดมให้ "สาวก" ของตน "พลีชีพ" ในการก่อความรุนแรงทำลายล้างเพื่อนมนุษย์ร่วมโลก ด้วยข้ออ้างว่าความเชื่อหรือวัฒนธรรมอื่นจะเข้ามาทำลายลักษณะอัตตลักษณ์ที่พวกตนได้สร้างขึ้นไว้เหล่านี้] / ทำเช่นนี้ตลอดมาตั้งแต่ยุคประวัติศาสตร์ในอดีต จนถึงยุคปัจจุบัน หมายถึงอิสลามดึกดำบรรพ์ / อิสลามสายรุนแรงเข้าไปอยู่ที่ไหน หรือไปเป็นใหญ่ที่ไหน ที่นั่น ก็จะต้องมีแต่อิสลามเท่านั้น! พฤติกรรมเช่นนี้ จึงเป็นภัยคุกคามต่อการอยู่ร่วมกันของเพื่อนมนุษย์ร่วมโลก ที่หลากหลายความเชื่อโดยตรง แม้แต่ความเชื่อแบบอิสลามเดียวกันแต่ต่างนิกายก็รบราฆ่าฟันกัน จึงยังมองไม่เห็นข้อดีของ มุสลิมสายรุนแรง เลยสักข้อมีข้อที่น่ากังขาก็คือ มุสลิมสายรุนแรง ยุคปัจจุบันเปิดศักราชขึ้นโดย นายบินลาเดน ซึ่งเคยมีสัมพันธภาพอันดีกับทุนนิยมอเมริกามาก่อน จึงมีผู้ตั้งสมมติฐานว่า มุสลิมสายรุนแรง จะเป็น "พวกเดียวกัน" กับ พวกฝ่ายขวา ของทุนนิยมอเมริกาซึ่ง ก็คือ มีพวก ทุนค้าอาวุธ ทุนค้าน้ำมัน ฯลฯ ข้ามชาติ ชักใยอยู่เบื้องหลัง เพราะหากมีข้อพิพาทขัดแย้งเกิดเป็นสงคราม เกิดเป็นการรบพุ่งขึ้นเป็นหย่อมๆ เกิดการหวาดระแวงกันระหว่างประเทศใกล้เคียง อาวุธยุทโธปกรณ์ก็ขายได้ระบายออกได้ การรบพุ่ง/การก่อการร้าย จึงเป็น "ตลาด" ของทุนค้าอาวุธข้ามชาติ รวมทั้ง ตลาดของทุนเทคโนโลยี่ ที่ต้องใช้ในการรบพุ่งและต่อต้านการก่อการร้าย และโดยข้ออ้างว่า เพื่อยับยั้ง "การสนับสนุน/ปราบปราม" การก่อการ้าย ก็ทำให้ทุนนิยมอเมริกาสมารถรุกรานเข้าไปในโลกมุสลิม เพื่อยึดกุมแหล่งพลังงานน้ำมันได้อีกด้วย นั่นหมายถึงว่า ทุนนิยมอเมริกา ต้องสร้างและผลักดันให้โลกนี้มี "สงคราม" ตลอดเวลา จาก ยุคสงครามเย็น กับ อุดมการณ์คอมมิวนิสต์ ก็ต่อด้วยยุคสงครามการก่อการร้าย กับ อุดมการณ์อิสลามสายรุนแรง และพลเมืองโลกยุคนี้ รวมทั้งพลเมืองโลกในประเทศไทย-เราคนไทย-ก็ต้องตระหนักกันว่า เราอยู่หรือถึงอย่างไรเสียก็ต้องถูกผลักดันลากจูงให้อยู่ในยุตแห่ง สงครามก่อการร้ายอย่างมิอาจหลีกเลี่ยง [แล้วเราจะอยู่อย่างไร เพราะสงครามยุคนี้ มันน่าสะพรึงกลัวกว่ายุคก่อน เพราะมันไม่มีกฎกติกามารยาทอะไรเลย] ด้วยว่าทุนนิยมอเมริกานั้น ในที่สุดแล้วพัฒนาการเมื่อเจริญเติบโตเต็มที่อย่างสุดๆ แล้ว ก็คือ กลุ่มทุนผูกขาดข้ามโลกข้ามชาติ ที่ฝ่ามิติขีดจำกัดแห่งรัฐและชาติพันธุ์ ทำให้โลกทั้งโลกกลายเป็น แหล่งผลิต กับ แหล่งระบายผลผลิต เพื่อการบริโภค/การบริการ เท่านั้นด้วยการจะกลืนกินโลกทั้งโลก โดยมีวัฒนธรรมการบริโภคที่เกินความจำเป็น นำทางด้วยอบายมุขและความชั่วช้าทางศีลธรรมทั้งปวง เช่น วัฒนธรรมการแต่งตัวที่ยั่วกิเลสตัญหาทางเพศ การค้าประเวณี การพนัน วัฒนธรรมทางเพศที่ต่ำทรามและเหลวแหลก การเสพสุขทางวัตถุ ฯลฯ เพื่อยั่วกิเลสตัญหาให้บริโภค บริโภคและบริโภคและบริโภค ซึ่งเมื่อรุกเข้าไปในโลกมุสลิมเพื่อยึดกุมแหล่งทรัพยากร "น้ำมัน" จึงต้องเจอกับการต่อต้านจากลักษณะอัตตลักษณ์ของมุสลิมสายรุนแรงอย่างรุนแรง แต่เนื่องจาก "ความด้อยกว่า" ในเทคโนโลยี่และกำลังการสู้รบทุกๆ ด้าน มุสลิมสายรุนแรง จึงเลือกใช้การตอบโต้ด้วยความรุนแรงสุดขั้วที่ไม่มีมิติของศีลธรรมจริยธรรมใดๆ ในยุคนี้ฉาบหน้าอยู่เลย ด้วยการอ้างคำสอนของศาสดาแห่งศาสนาของตน ก็ทำให้ "สาวก" ของตนลุกขึ้นมาฆ่าคนตายอย่างสยดสยอง และลุกขึ้นมาตายเพื่อโลกหน้าเพื่อพระเจ้าที่ไม่มีตัวตนได้ทุกวันเวลาแลทุกสถานที่ได้ทั่วโลก และขณะที่กระแสทุนนิยมอเมริการุกรานแทรกซึมทุกด้าน ไปยังทุกตารางนิ้วของโลก กระแสอิสลามก็ทำเช่นเดียวกันกล่าวเฉพาะตรงพื้นที่ปลายด้ามขวานประเทศไทย ต่อกับรัฐกะลันตันประเทศมาเลเซีย เป็นรอยตะเข็บที่ อิทธิพลของประแสโลกทั้งสองกระแสนี้ มาปะทะกันพอดี เคยมีอิทธิพลของกระแสอุดมการณ์และกองกำลังติดอาวุธของคอมมิวนิสต์เป็นกันชนคั่นกลางอยู่ เมื่ออิทธิพลคอมมิวนิสต์หมดไป สองกระแสนี้จึงปะทะกันโดยตรง โดยประเทศไทยเป็นตัวแทนของกระแสทุนนิยมอเมริกา และประเทศมาเลเซียเป็นตัวแทนของกระแสอุดมการณ์แสอิสลามประเทศมาเลเซีย ดำเนินกลยุทธ โดย ด้านหนึ่ง ก็ใช้มุสลิมสายกลาง/รัฐบาลมาเลเซีย เดินเกมการเมืองแบบอ่อนแต่รุกฆาต/นโยบายการทูตสองหน้า กับ รัฐบาลไทยและลวงให้รัฐบาลไทยให้หลงทิศผิดทาง เข้าใจว่ากำลังรบกับชาวบ้านไร้พิษสง / ที่สามารถจะสามารถสมานฉันท์ให้กลับมาเป็นพวกได้ด้วยการ "พับนกกระดาษ" ความจริงไม่ใช่ แต่กำลังสู้รบอยู่กับกองกำลังมุสลิมมลายูมาเลเซีย ในคราบชาวบ้าน ในคราบผู้ก่อการแบ่งแยกดินแดน ตะหาก / อีกด้านหนึ่ง ก็ใช้หรือเปิดทางให้มุสลิมสายรุนแรง / กลุ่มแบ่งแยกดินแดน ภายใต้การสนับสนุนของรัฐกะลันตันฐานเสียงพรรคปาสฝ่ายค้าน เดินเกมทางการทหารสวมรอยเปิดยุทธการสงครามกองโจร ที่ไม่ประกาศอันไร้ซึ่งกฎกติกาในเมืองในพื้นที่ของสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ / ที่อาจจะมี หน่วยคอมมานโด ของ พวกก่อการร้ายมุสลิมสายรุนแรงที่ใช้พื้นที่ของมาเลย์กลันตันเป็นแหล่งกบดานและทางผ่านเป็นแกนก็ได้ โดย สมทบกับมุสลิมพูดมลายูสองสัญชาติในไทย /และ-ควรต้องเข้าใจว่า มาเลเซีย พร้อมจะให้สัญชาติมาเลย์แก่มุสลิมมลายูในสามจังหวัดของไทยได้ทุกเมื่อ / เข้ามาสร้างสถานการณ์ให้สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ลุกเป็นไฟ โดยที่ "กองทัพไทย" หรือ กองกำลังติดอาวุธของรัฐบาลไทยทุกกองกำลัง ตำรวจ/ตำรวจตระเวนชายแดน ทหารประจำการ ทหารพราน ทหารเรือ/นาวิกโยธิน ฯลฯ ต้องอยู่ในสภาพไร้ประสิทธิภาพอย่างสิ้นเชิง [เช่นนี้ไม่ได้เป็นการวิเคราะห์อย่างลอยๆ แต่เป็น การถอดรูปธรรมออกมาจากนามธรรม ของ เหตุการณ์สังหารนาวิกโยธินไทยที่หมู่บ้านตันหยงมอร์ นราธิวาส ที่เหตุการณ์ภายในประเทศสอดรับกับการเคลื่อนไหวและการแสดงออก ของภาครัฐ/ภาคประชาชน ของประเทศมาเลเซีย]ที่กล่าวมาทั้งหมดนั้นเป็นสภาพภายนอกประเทศ หรือ"ปัจจัยภายนอกที่ไม่เป็นคุณ" อันกระทำต่อประเทศไทยในสถานการณ์สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ซึ่ง เราอาจเรียก ประเทศมาเลเซีย ที่ "คนภายในประเทศเขาทั้งที่เป็นฝ่ายรัฐบาลฝ่ายค้านและภาคประชนของเขา ซึ่งมีพฤติกรรมกระทำต่อประเทศไทยดังกล่าว ตาม สุภาษิตไทยโบราณ ได้ว่า "พวกตีท้ายครัว"ด้วยเพราะว่า "ปัจจัยภายในประเทศที่ไม่เป็นคุณ" นั้น มีอยู่มากมายหลายประการด้วยกันทำให้ประเทศไทยโดยรัฐบาลคุณทักษิณ ไม่สามารถจะดำเนินการต่อกรกับสถานการณ์ในภาคใต้อย่างมีประสิทธิผลได้เลย? ซึ่งเท่าที่ติดตามข่าวสารจากสื่อ เห็นว่า เป็นการดำเนินการที่เป็นไปแบบไร้ทิศทางไม่มียุทธศาสตร์ที่แน่นอนคงเส้นคงวา รวมทั้งไม่มีกลยุทธในพื้นที่เพื่อแก้เกมของผู้ก่อการหรือถึงมีก็ยังไม่มีผล ยังเป็นฝ่ายตั้งรับที่เป็นฝ่ายถูกกระทำอยู่ทุกกระบวนท่า เป็นการดำเนินการที่เป็นไปแบบสะเปะสะปะ โดยไม่มียุทธศาสตร์ที่แน่นอนคงเส้นคงวา รวมทั้งกลยุทธในพื้นที่เพื่อแก้เกมของผู้ก่อการก็ยังไม่เห็นมีหรือถึงมีก็ยังไม่มีผล ยังเป็นฝ่ายตั้งรับที่เป็นฝ่ายถูกกระทำซ้ำซากอยู่ครั้งแล้วครั้งเล่า ซึ่งบทความนี้ มีความเห็นว่า ที่เป็นไปดังนี้ก็เพราะ "ปัจจัยภายในประเทศที่ไม่เป็นคุณ" โดยแท้ ทั้งปัจจัยภาครัฐและปัจจัยภาคประชาชน โดย ปัจจัยภาครัฐ นั้น ต้องยอมรับว่า ในโครงสร้างอำนาจรัฐ ตามรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ /ที่กว่าจะประกาศใช้ได้ ต้องมีการประลองกำลังกันหลายยก เมื่อเปิดใช้รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ได้เพียง แค่ยังไม่เต็ม 3 สมัยการเลือกตั้ง ก็เป็นบทพิสูจน์ว่า รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ / ได้เปิดทางให้กลุ่มทุนใหม่เข้ายึดกุมอำนาจรัฐได้อย่างเบ็ดเสร็จ จน "กลุ่มอื่น" แทบจะ "ไม่มีที่ยืน" ในทุกปริมณฑล ทำให้ "ปัจจัยที่เป็นคุณ" กลายเป็น "ปัจจัยที่เป็นโทษ" ได้แก่ ๑. พรรคฝ่ายค้านเก่าแก่พรรคหนึ่ง ซึ่งแนบแน่นกับกลุ่มอิทธิพลเก่าทั้งในระดับท้องถิ่นและในระดับประเทศของภาคใต้ และ เท่าที่ผ่านมา ก็เป็นพรรคการเมืองที่ครองเสียงเลือกตั้งในภาคใต้ มาแทบทุกยุคทุกสมัย จนแทบจะเป็นพรรคการของ "คนใต้" โดย "คนใต้" เพื่อ "คนใต้/ในพรรค?" โดยเฉพาะ รวมทั้งยังขึ้น เป็นรัฐบาล หรือร่วมรัฐบาล มาหลายยุคหลายสมัยเช่นกัน การจัดวางกำลังพลกำลังคน ตลอดจน "อิทธิพลท้องถิ่น"/"หัวคะแนน มีความแน่นหนาและหยั่งรากลงลึกค่อนข้างมากในทุกเขตพื้นที่เลือกตั้งของภาคใต้ ประกอบกับ "พฤติกรรม" ของพรรคนี้ ที่ "เล่นการเมือง" เท่าที่ผ่านมา จะใช้ทุกรูปแบบเพื่อ "ชนะ" ทางการเมือง/เพื่อจะได้เป็น "รัฐบาล" เท่านั้น โดยสานผลประโยชน์กับข้าราชการประจำ และอิทธิพลท้องถิ่นอย่างแนบแน่น ด้วยเป็นพรรคท้องถิ่นมาเนิ่นนานจนบัดนี้ ย่อมต้องรู้ปัญหาท้องถิ่นรวมทั้งความสัมพันธ์กับประเทศเพื่อนบ้าน และเส้นสนกลในของพวกเขา ที่เกี่ยวข้องกับสาม-ห้าจังหวัดชายแดนภาคใต้ ของ ประเทศเป็นอย่างดี ต่อปัญหาที่เกิดขึ้นในภาคใต้ ณ ขณะนี้ ถ้าพรรคนี้ต้องการจะมีบทบาทในการช่วย "ดับไฟใต้" น่าจะทำให้ดีกว่าที่เป็นอยู่ เพราะที่เป็นอยู่นั้น นอกจากจะแทบไม่ได้ทำอะไร ที่เป็นคุณต่อประเทศแล้ว บางทีบางส่วนยังมี "พฤติกรรม" ชวนให้เข้าใจว่า จะเป็น "ส่วนหนึ่ง" ที่มีเจตนาจะโหมกระพือเหตุการณ์ ให้รุนแรงขึ้นเสียอีกด้วย ๒. ข้าราชการประจำ ทั้งโดยตัวบุคคลและโดยระบบ สืบเนื่องจากสภาพดังที่กล่าวในข้อ ๑. ข้าราชประจำในพื้นที่จำนวนไม่น้อยที่ติดพื้นที่ ย่อมต้องมีเป็นจำนวนไม่น้อยที่เส้นเป็นสาย เป็นคนของพรรคฝ่ายค้านสมัยที่เคยเป็นรัฐบาล การให้ความร่วมมือการทำตามนโยบายของรัฐบาลใหม่ที่ไม่ใช่ "นำ" โดย "คนใต้" มีปัญหาเรื่อง การประสานงานเพื่อแก้ปัญหาวิกฤติ/ฉุกเฉิน เป็นอันมาก ดังจะเห็นได้ว่าในกรณีปัญหา "ไฟใต้" นี้ ขยับแต่ "ส่วนหัว"/คือ ท่านทักษิณ-รัฐบาล เท่านั้น ข้าราชการประจำที่เปรียบเสมือนแขนขาของรัฐบาลในพื้นที่ อยู่ในสภาพง่อยเปลี้ยอย่างเกือบจะสิ้นเชิง กันทุกฝ่ายทุกสังกัด โดยเฉพาะฝ่ายปกครอง/ นายอำเภอ ปลัดอำเภอ กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน/ ยังให้ฝ่ายตำรวจทหารไร้ประสิทธิภาพโดยสิ้นเชิง ๓. เครือข่ายโยงใยดินแดนประเทศเพื่อนบ้าน ประชาชนคนพูดมลายูทั้งในระดับรากหญ้า และในระดับชนชั้นสูง ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ มีสายสัมพันธ์ทางเครือญาติ ทั้งโดยการสมรสโดยการเกี่ยวดองทางสายเลือด มาแต่ครั้งประวัติศาสตร์ /แม้ในปัจจุบันเมื่อเร็วๆ นี้ เจ้าชายในราชวงศ์ของรัฐหนึ่งของประเทศเพื่อนบ้าน ก็ภิเษกสมรสกับหญิงไทยสามัญชน/ โยงใยดังนี้น่าจะเป็นปัจจัยที่เป็นคุณ กับการพัฒนาประเทศในเขตพื้นที่นี้ แต่ก็กลับเป็นปัจจัยที่เป็นโทษไปเสีย ที่เมื่อเกิดความขัดแย้งต้องการก่อสถานการณ์เพื่อเปลี่ยนขั้วอำนาจภายในประเทศ โยงใยดังนี้กลับถูกสวมรอยใช้เพื่อ "การแบ่งแยกดินแดน" เพื่อการ ฟื้นฟูรัฐของเชื้อสายราชวงศ์เก่าที่ล่มสลายไปแล้ว ที่เคยครองพื้นที่นี้อยู่ช่วงสั้นๆ ช่วงหนึ่งในสมัยโบราณ? แต่ก็เชื่อว่าจะยังไม่สายเกินไปที่ "รัฐบาลไทย" จะหันมาพลิกสถานการณ์แปลงปัจจัยนี้ให้กลับมาเป็นคุณ ส่วน ปัจจัยภาคประชาชน นั้น ด้วยเพราะ ประเทศไทยเป็นประเทศที่เปิดให้แทบทุกศาสนาเข้ามาเผยแพร่ได้ จึงประเมินว่า สถานการณ์ "ไฟใต้" นั้นไม่ได้มี "สาเหตุ" เกิดแต่ความขัดแย้งหรือถูกกีดกันทางศาสนา แต่ศาสนาถูกหยิบยกขึ้นมา "บิดเบือน" เพื่อรับใช้ผลประโยชน์ของการเมืองของ "ผู้ก่อการ" ซึ่งบทความนี้ ประเมินว่า ณ วันนี้ "ผู้ก่อการ" ที่ก่อการเป็นด้านหลักคือ กลุ่มก้อนที่เป็น "เชื้อสาย" ของ เชื้อสายราชวงศ์เก่าที่ล่มสลายไปแล้ว ที่เคยครองพื้นที่นี้อยู่ในสมัยโบราณอยู่ช่วงสั้นๆ อยู่ยุคหนึ่ง โดยการสนับสนุนของ "โยงใย" ทางเชื้อสายเครือญาติประชาชนคนมลายูที่กล่าวไปข้างต้น และโดยเฉพาะ "การสนับสนุนอย่างไม่เป็นทางการ" และ "อย่างเป็นทางการ"/เช่น กรณีคนไทยอพยพ131 คน/ ทุกวิถีทางของผู้คนและองค์กรทั้งทางการเมืองและทางศาสนา ของ ประเทศเพื่อนบ้าน ที่อาจจะเป็นคนละพวกฝ่ายของรัฐบาลประเทศเพื่อนบ้านซึ่งทรงอิทธิพลอาจจะถึงขั้นล้มฝ่ายรัฐบาลได้เฉกเช่นพรรครัฐบาลกับพรรคฝ่ายค้านของประเทศไทยเช่นกัน ซึ่งบทความนี้จะขอแบ่งภาคประชาชน ออกเป็น ภาคประชาชนในพื้นที่ และ ภาคประชาชนนอกพื้นที่ โดย ภาคประชาชนในพื้นที่ จะได้แก่ ๑/พวกชาวบ้านคนไทยมุสลิมมลายู ที่มีเครือญาติ เส้นสายโยงใยกับประเทศเพื่อนบ้าน ทั้งในระดับรากหญ้าและในระดับชนชั้นนำ ซึ่งเป็นพวกที่น่าจะเป็น "ผู้ก่อการ" และ "แนวร่วม" ไม่ทางใดทางหนึ่งของ "ผู้ก่อการ" โดยเฉพาะที่เป็น ผู้นำทางศาสนา-ครู/โต๊ะครู/โต๊ะอิหม่าม พวกนี้มีอิทธิพลทางความคิด ความเชื่อ ความศรัทธาของชาวบ้าน และที่สำคัญ คือ ทำหน้าที่ "สอนและปลูกฝัง" ความคิดความอ่านทุกด้านให้เยาวชน และ ๒/พวกชาวบ้านคนไทยพุทธ/คนไทยมุสลิมในองค์กรรัฐ-รัฐวิสาหกิจ ซึ่งตกเป็นเป้าการเข่นฆ่าทำลายล้างของ "ผู้ก่อการ" และ ภาคประชาชนนอกพื้นที่ ก็ได้แก่ องค์กรพัฒนาเอกชน นักวิชาการ นักการสื่อสารมวลชน สื่อวิทยุ สื่อโทรทัศน์ นักการเมืองท้องถิ่น ฯลฯ พวกนี้จะเป็นพวกที่ด้านหนึ่งก็ปารถนาดีต้องการให้ภาคใต้สงบ อีกด้านหนึ่งก็เกลียดผู้นำรัฐบาล บ้างจึงต้องการให้เหตุการณ์บานปลายจะได้กดดันให้รัฐบาลล้ม เพื่อพวกฝ่ายของตนหรือใครก็ได้จะได้ขึ้นแทน พวกนี้จึงพูดหรือเขียนหรือสื่อความหมายออกทางสื่อทำนองให้ท้าย "ผู้ก่อการ" กลายๆ กระทั่งการสนับสนุนความคิดเห็นของอดีตผู้นำและพรรคฝ่ายค้าน ของ ประเทศเพื่อนบ้าน ที่มีพฤติกรรม แสดงออกอย่างแจ้งชัดขึ้นเรื่อยๆ ว่าจะอยู่เบื้องหลังการให้การสนับสนุนหรืออย่างน้อยก็การทำเอหูไปนาเอาตาไปไร่ กับการให้ที่พักพิงกับ "ผู้ก่อการ" และการพยายามนำเอาปัญหาภายในของประเทศไทยขึ้นสูการถกระดับสากล พวกนี้จึงถูกทางฝ่ายผู้สนับสนุนรัฐบาลโจมตีว่าเป็น "แนวร่วม"/แนวร่วมมุมกลับ ของ "ผู้ก่อการ(ร้าย)" ภาคใต้ไม่ว่าจะโดยเจตนาหรือไม่จากที่กล่าวมาทั้งหมด บทความนี้ จึงรวบยอดแบ่งพวก "ผู้ก่อการ" ออกได้เป็น ๒ จำพวกใหญ่ๆ คือพวกหนอนบ่อนไส้ กับ พวกตีท้ายครัว โดย พวกหนอนบ่อนไส้ คือ บุคคล กลุ่ม องค์กร และ ชาวบ้านในพื้นที่ /ที่เป็น "มือ" เป็น "เท้า" เป็น "เกราะกำบัง" ที่ลงมือปฏิบัติการก่อความรุนแรงให้ "ผู้ก่อการ"/ ภายในประเทศที่มีพฤติกรรมที่ทำให้สถานการณ์ชายแดนภาคใต้อยู่ในภาวะที่ "รัฐบาล"/เจ้าหน้าที่รัฐ เป็นฝ่ายถูกกระทำทั้งในทางการเมืองการทหาร ส่วน พวกตีท้ายครัว ก็คือคน กลุ่ม องค์กร ที่อยู่อาศัยและพักพิงอยู่ในพื้นที่ของประเทศเพื่อนบ้าน ซึ่งให้การสนับสนับสนุนทั้งในทางลับและในทางแจ้ง ทั้งในระดับท้องถิ่นติดพื้นที่ระดับประเทศและระดับสากล ก็แล้วประเทศไทยและหรือรัฐบาล /ณ ขณะนี้ คือ รัฐบาลไทยรักไทยที่มีคุณทักษิณเป็นผู้นำ/ ควรจะทำและมีท่าทีอย่างไรกับทั้งสองจำพวกนี้ รวมทั้งควรจะมียุทธศาสตร์ยุทธวิธีด้านต่างๆ อย่างไร เพื่อรักษาดินแดนของประเทศและทำให้สถานการณ์กลับสู่สภาพปกติ ? บทความนี้มี ข้อเสนอแนะ ดังนี้ต่อ พวกหนอนบ่อนไส้ ภายในประเทศ แบ่งออกเป็นสองประเภทใหญ่ๆ คือ พวกแนวร่วมผู้ก่อการทางการเมือง กับ แนวร่วมผู้ก่อการทางการทหาร โดย แนวร่วมผู้ก่อการทางการเมือง ได้แก่พวกที่เสนอแนวทางสมานฉันท์ โดยไม่มีและไม่คำนึงถึงมาตรการด้านความปลอดภัยของเจ้าหน้าที่บ้านเมือง อันเนื่องมาแต่ "ลัทธิก่อการร้าย" ต่อกรณีสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ พวกนี้ถือว่าเป็นพวก "ปัจจัยภายในที่ไม่เป็นคุณอย่างยิ่ง" เป็นแนวร่วมทางอ้อม/แนวร่วมมุมกลับ ของ "ผู้ก่อการ" ที่ส่งเสริมสถานการณ์ของภาคใต้ให้ขึ้นสู่ระดับสากล ที่จะถูกแทรกแซงจากองค์กรระหว่างประเทศที่ไม่เป็นคุณต่อประเทศไทยเข้าทาง "ผู้ก่อการ" เร็วยิ่งขึ้น แต่ก็เป็น "คนไทย" ที่เป็นทรัพยากรบุคคลอันมีค่าของประเทศที่ "เกลียด" ผู้นำรัฐบาลและพวกพ้องมากกว่า "ผลประโยชน์ของประเทศในกรณีสามจังหวัดชายแดนภาคใต้" มากไปหน่อย เท่านั้น ซึ่งต้องให้ความเป็นธรรมต่อผู้คนกลุ่มนี้เพราะก็ต้องยอมรับกัน ว่า รัฐบาลนี้ เป็น รัฐบาล ที่ตะกละตระกราม ซึ่งสามารถสวาปามสมบัติของประเทศได้อย่างแยบยลและอย่างถูกกฎหมาย(?) ซึ่งใช้ช่องว่างช่องโหว่ของกฎหมาย เข้ามาเล่นแร่แปรธาตุแปรสมบัติของประเทศของรัฐ ไปเป็นของเอกชน สร้างความร่ำรวยอย่างรวดเร็วทันตาเห็น ให้กับกลุ่มพวกของตนกันอย่างมโหฬาร ท่ามกลางความทุกข์ยากลำเค็ญของประชาชน ที่ต้องอยู่ในภาวะ ข้าวยากหมากแพง ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าน้ำมัน ค่ารถโดยสารประจำทาง ถีบตัวขึ้นอย่างมโหฬาร เช่น ผู้ถือหุ้น ป.ต.ท. รวยเละเทะ ขณะประชาชนอ่วมอรทัยจากการขึ้นราคาน้ำมัน ฯลฯ เช่นนี้เป็นความอกไหม้ไส้ขม ของ ภาคประชาชนที่เป็นห่วงเป็นไยในสถานการณ์บ้านเมืองกันทั่วหน้า ยังไม่นับการทำลายล้างระบบตรวจสอบถ่วงดุล แทรกแซงองค์กรอิสระเสียจนง่อยเปลี้ย ไร้ซึ่งศักยภาพที่จะทำตาม เจตนารมณ์ของรัฐธรรมนูญฉบับใหม่อย่างสิ้นเชิงโดยเฉพาะกรณีของคุณหญิงจารุวรรณ ถือเป็นความหม่นไหม้เจ็บปวดรวดร้าว ของภาคประชาชนที่ห่วงใยประเทศอย่างยิ่งท่าทีต่อแนวร่วม(มุมกลับ) ของ "ผู้ก่อการ" จำพวกนี้ รัฐบาลต้องสัดทัดที่จะใช้หลักการประชาสัมพันธ์/หรือเอาหลักการตลาดที่รัฐบาลนี้ถนัดอยู่แล้ว? มาใช้ก็ได้/ปลุกกระแสให้ได้ ว่า ปัญหาภาคใต้เป็นปัญหาที่ทุกภาคส่วนของประเทศต้องร่วมด้วยช่วยกัน ตามภาระหน้าที่ของตน เช่นนอกจากจะก้มหน้าก้มตาด่ารัฐบาลหรือด่าทักษิณอยู่ลูกเดียว /หรือนำเสนอแต่การสมานฉันท์หรือแนวทางสันติอย่างเลื่อนลอยไม่เป็นรูปธรรม ท่ามกลางสถานการณ์สงครามที่ไม่ประกาศ ซึ่งใช้วิธีการเข่นฆ่าและทำลายล้างอย่างทารุณ โดยเอาโล่ศีลธรรมมาป้องปัดปฏิบัติการทางทหารของรัฐบาล จนเจ้าหน้าที่ทหารตำรวจ ไม่อาจกระทั่งจะรักษาชีวิตของตน จึงยิ่งไม่ต้องพูดถึง การจะดูแลรักษาความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินให้ประชาชน/ กันแล้ว พรรคฝ่ายค้านอย่างประชาธิปัตย์ องค์กรเอ็นจีโอ นักวิชาการ สื่อ ฯลฯ ควรมีบทบาทที่เป็นรูปธรรมในสถานการณ์ชายแดนภาคใต้อย่างไร? เป็นต้นสำหรับ แนวร่วมผู้ก่อการทางการทหาร ได้แก่ ชาวบ้านในพื้นที่-ชาวบ้านมุสลิมมลายู /ที่เป็น "มือ" เป็น "เท้า" เป็น "เกราะกำบัง" ที่ลงมือปฏิบัติการก่อความรุนแรงของ "ผู้ก่อการ" นั้น ต้องเข้าใจว่า เพราะ ประชากรในพื้นที่นี้ มีความเกี่ยวพันธุ์ทั้งทางสายเลือดและทางสังคมเศรษฐกิจการเมืองการศาสนา คาบเกี่ยวกับประชากรของประเทศเพื่อนบ้าน และยังเป็นพื้นที่ที่เป็นฐานเสียงของพรรคฝ่ายค้านของรัฐบาลประเทศเพื่อนบ้าน ที่ประเทศไทยต้องทำความเข้าใจ ถึงความแตกต่างของพื้นที่นี้ กับพื้นที่อื่นของประเทศเพื่อนบ้านโดยเฉพาะ ซึ่งก็คือ พื้นที่ละแวกนี้ เป็นอิทธิพลของพวกมุสลิมที่มีเป้าหมายอยู่ที่การพยายามจะ "สถาปนารัฐศาสนา/รัฐอิสลาม" โดยเป็นเขตเคลื่อนไหวของมุสลิมสายกลางค่อนไปทางรุนแรง และก็มีพวกสายรุนแรงเคลื่อนไหวอยู่ได้ด้วยการสนับสนุนอย่างไม่เป็นทางการ เอื้อให้พวกลัทธิอิสลามก่อการร้ายได้ใช้เป็นแหล่งกบดาน/แหล่งพักพิง เพื่อเข้าไปจุดไฟก่อสถานการณ์ในพื้นที่เป้าหมายบ้านใกล้เรือนเคียง โดยมี คนมุสลิมมลายู ในพื้นที่เป้าหมายเป็น "มือ" เป็น "เท้า" เป็น "เกราะกำบัง" ให้ลงมือปฏิบัติการก่อความรุนแรง ด้วยเหตุนี้ประชากรมุสลิมมลายูในพื้นที่ชายแดนสามถึงห้าจังหวัดภาคใต้ของประเทศไทย จึงเป็นเป้าหมาย "การเคลื่อนไหว" ของ พวกมุสลิมสายรุนแรง อย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยงเพราะมีความเกี่ยวพันกันทางเชื้อชาติศาสนาเศรษฐกิจการเมืองดังกล่าว ทั้งยังสั่งสมความขัดแย้งมาแต่ครั้งประวัติศาสตร์จนปัจจุบัน อันเป็น "เชื้อไฟ" อย่างดีที่ พวกมุสลิมสายรุนแรง จะโหมกระพือให้ลุกโชนขึ้นได้ไม่ยาก ซึ่งเมื่อสถานการณ์คลี่คลายขยายตัวก็บ่งชี้ให้เห็นได้ถึงว่า มีการเคลื่อนไหวตามอุดมการณ์ของ พวกมุสลิมสายรุนแรง เป็นขบวนการที่ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ดังได้กล่าวแล้วข้างต้น โดย ที่น่าวิตกเป็นอย่างยิ่ง ก็คือ การที่ประชาชนคนไทยในประเทศในหลายภาคส่วนยังไม่ได้ตระหนักกัน ว่า สถานการณ์ที่ผู้คนถูกเข่นฆ่าล้มตายลงทุกวันเช่นนี้ เป็นสถานการณ์ไม่ปกติ เป็นสถานการณ์สงครามนอกรูปแบบที่ไม่ประกาศ ที่ไม่สามารถจะเอาหลักการในสภาวะปกติมาใช้ได้ และในสถานการณ์ที่ไม่ปกติเช่นนี้ เป็นสภาวการณ์ที่ต้องคิดมาตรการ และ หลักกฎหมาย/ หลักกฎหมายสงครามกองโจร-มีแล้วยัง? ขึ้นมาใช้อย่างเฉพาะเจาะจงถามว่า ท่าทีต่อแนวร่วมที่เป็น พวกหนอนบ่อนไส้กับ พวกตีท้ายครัว ทั้ง ๒ จำพวกนี้ คือ อย่างไร?ตอบว่า จำพวก พวกหนอนบ่อนไส้ ที่เป็น ชาวบ้านในพื้นที่-ชาวบ้านมุสลิมมลายู /ที่เป็น "มือ" เป็น "เท้า" เป็น "เกราะกำบัง" ที่ลงมือปฏิบัติการก่อความรุนแรงของ "ผู้ก่อการ" นั้น ก็ต้องยืนอยู่บน หลักการของ การกดดัน ทั้ง ทางการเมือง และ ทางการทหาร ให้ "ยอมจำนนและยุติการก่อการอย่างไม่มีเงื่อนไข" สำหรับ พวกตีท้ายครัว ก็จะต้องสรุปบทเรียนจากเรื่องเขาพระวิหารในอดีต ที่ต้องสูญเสียไปเพราะเปิดโอกาสให้องค์การระหว่างประเทศเข้ามาแทรกแซง หรือใกล้ๆ นี่ก็กรณีอาเจะห์ของอินโดฯ ที่เมื่อเปิดช่องให้องค์การระหว่างประเทศเข้ามาแทรกแซงแล้ว ไม่เคยเกิดผลดีต่อประเทศที่จะถูกเฉือนดินแดน ด้านหนึ่ง จึงจะต้องดำเนินการทางการทูตให้เป็นเรื่องภายในประเทศ และให้เป็นเพียงการขอ "ความร่วมมือ" ระหว่าง ๒ ประเทศ เพื่อจัดการกับ ปัญหาภายในของประเทศไทยที่มี "คน" ที่อาศัยแผ่นดินของประเทศเพื่อนบ้านเป็นที่พักพิง เท่านั้น รวมทั้งการเคลื่อนไหวทางการทูตเพื่อการโดดเดี่ยว พวกมุสลิมสายรุนแรง ในทางสากล อีกด้านหนึ่ง ก็จะต้อง"สร้าง" องค์กรภาคประชาชนภายในประเทศขึ้นมาเคลื่อนไหวต่อกรตอบโต้ กับ การเคลื่อนไหวของภาคประชาชนของประเทศเพื่อนบ้านให้ทัดเทียมและเท่าทันกัน ทั้งหน่วยจรยุทธ-ชุดรักษาความปลอดภัยภาคประชาชนที่มีอุดมการณ์ซึ่งสุดโต่งทัดเทียมกัน /ถ้าจำเป็นก็อาจต้องฟื้นฟู องค์กรลูกเสือชาวบ้าน-กระทิงแดง-กระทิงดำ ทั้งโดยเปิดเผยและอย่างปิดลับ/ ขึ้นมาเคลื่อนไหวเป็นหูเป็นตาและปกป้อง "ชาวบ้าน" ในพื้นที่ และด้วยเหตุด้วยผลทุกประการทั้งปวงข้างต้น บทความนี้ จึงใคร่ขอเสนอแนะ ต่อภาครัฐบาลและ ต่อภาคประชาชน ด้วยกัน ถึงแนวทางการดำเนินการด้านต่างๆ เพื่อ "ดับไฟใต้" ดังนี้ข้อเสนอต่อรัฐบาล:
กิตติคุณประกาศ : ขอขอบคุณเวบไซท์เจ้าของภาพทุกภาพในเวบเพจนี้ซึ่งได้มาจากเวบไซท์ต่างๆ ของสื่อบนโลกอินเตอร์เนท .... ขอบคุณค่ะ!ภาคผนวก
Taliban execution in Kabul  | September 11, 2001  | Young gay men executed for being gay in Iran  | Taliban execution in Herat  |
How the Precious Statues of Afghanistan Got Destroyed?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น