อีหม่ามยะโก๊บ หร่ายมณี วีรบุรุษที่กำลังถูกลืม | |
แล้วการเสียชีวิตของ นายยะโก๊บ หร่ายมณี อิหม่ามประจำมัสยิดกลางจังหวัดปัตตานี ซึ่งถูกลอบสังหารโดยกลุ่มขบวนการอย่างอุกอาจกลางตลาดนัด จะบังติกอ ก็กำลังถูกลบเลือนไปจากความทรงจำ ตามที่หลายฝ่ายคาดคิด ซึ่งเห็นได้ชัดว่าแตกต่างกับการเสียชีวิตของ แกนนำขบวนการซึ่งเป็นผู้ก่อเหตุรุนแรงในพื้นที่ เข่นฆ่าผู้บริสุทธิ์อย่างมากมาย คำถามคือ “ทำไมถึงเป็นเช่นนี้” การให้การเยียวยาของส่วนราชการในช่วงที่ผ่านมาภายหลังการเสียชีวิตของอิหม่ามยะโก๊บ ดูจะเป็นเหมือนสูตรสำเร็จและเป็นรูปแบบที่หน่วยงานภาครัฐได้ปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอ แต่ในความรู้สึกของครอบครัวผู้สูญเสียแล้วนั้น เงินคงไม่สามารถมาชดเชยความรู้สึกและทดแทนเติมเต็มชีวิตครอบครัวในอนาคตได้ ที่สำคัญใครจะกล้ารับประกันได้ว่าครอบครัวของอิหม่ามยะโก๊บจะไม่ถูกคุกคาม โดยผู้ก่อเหตุรุนแรงอีกต่อไป นี่สมควรแล้วหรือกับผู้ที่อุทิศตัวเพื่อสังคม กับความมุ่งมั่นตั้งใจที่จะทำให้พื้นที่นี้มีความสงบลงด้วยหลักศาสนาที่ถูกต้อง ย้อนหลังกลับไปดูการถูกวิสามัญฆาตกรรมของนายมะรอโซ จันทรวดี กับพวก เมื่อวันที่ ๑๓ กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา ในคราวนั้นเกิดกระแสการสร้างวีรบุรุษ โดยผู้ก่อเหตุรุนแรงและแนวร่วม ซึ่งเป็นเรื่องน่าแปลกที่คนที่ได้ก่อเหตุร้ายฆ่าคนมามากมายมีประวัติการก่ออาชญากรรมรุนแรงอย่างต่อเนื่องกับถูกยกย่องให้เป็นวีรบุรุษ การฝังศพโดยไม่อาบน้ำศพที่พี่น้องมุสลิมเรียกว่า “ชะอีด” ได้ถูกสร้างภาพขึ้นเพื่อให้มะรอโซเป็นวีรบุรุษของพี่น้องมุสลิมในพื้นที่แห่งความขัดแย้งนี้อย่างสมบูรณ์ ในทางกลับกันอิหม่ามยะโก๊บ ซึ่งก็เป็นวีรบุรุษในความรู้สึกของพี่น้องประชาชนที่รักสันติกับกำลังถูกลืมเลือนไปจากความทรงจำอย่างรวดเร็ว ทั้งๆที่เหตุการณ์พึ่งผ่านมาเพียงไม่นาน กระแสการสร้างข่าวของฝ่ายขบวนการกรณีการเสียชีวิตของอิหม่ามยะโก๊บครั้งนี้แน่นอนว่าไม่พ้นการป้ายสีว่าเป็นการกระทำของเจ้าหน้าที่ อย่างไรก็ดีการป้ายสีครั้งนี้ไม่สามารถจุดชนวนขึ้นได้ ด้วยการคัดค้านทางสังคมอย่างรุนแรง ประกอบกับการให้ความช่วยเหลือทางราชการด้วยความมุ่งหวังที่จะให้เกิดสันติสุขในพื้นที่ของอิหม่ามทำให้ความพยายามของฝ่ายขบวนการไม่เกิดผล แต่ไม่ว่าอย่างไรประเด็นสำคัญคือ การหาตัวผู้กระทำผิดมาลงโทษ น่าจะเป็นการตอบคำถามของสังคมได้ดีที่สุด ไม่ว่าผู้กระทำจะเป็นฝ่ายรัฐ หรือขบวนการ หากมองว่านี่เป็นการสูญเสียของสังคมพี่น้องมุสลิมแล้ว นี่เป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ในการขาดผู้นำที่มีแนวความคิดสร้างสรรค์ต้องการสร้างความสงบ ตามแนวทางสันติ และหากมองว่าการสูญเสียครั้งนี้เป็นการสูญเสียของบ้านเมืองที่กำลังต้องการบุคลากรที่เข้าใจและมีความตั้งใจที่จะแก้ไขปัญหาแล้ว นี่จะเป็นการสูญเสียที่ไม่สามารถประเมินค่าได้ ถ้าการเสียชีวิตของอิหม่ามยะโก๊บในครั้งนี้ จะช่วยให้หลายๆคนตาสว่าง หรือช่วยให้พี่น้องในพื้นที่ได้ครุ่นคิดว่าแนวทางของสันติภาพในอนาคตจะเป็นอย่างไร ท่านยะโก๊บคงยินดีที่ความมุ่งมั่นตั้งใจของท่านภายใต้การสละชีวิตตนเองจะช่วยให้ทุกฝ่ายเข้าใจและมั่นใจได้ว่าจะมีผู้สืบทอดเจตนารมณ์ที่ดีของท่านอีกต่อไป แต่หากการเสียชีวิตของท่านเป็นการสร้างความแตกแยกระหว่างคนไทยที่นับถือศาสนาพุทธและมุสลิมแล้ว นี่จะเป็นการสูญเสียชีวิตบุคลากรที่ทรงคุณค่าทางสังคมอย่างสูญเปล่า ใครฆ่าท่านยะโก๊บ ขบวนการ ? หรือฝ่ายรัฐ ? ผู้ที่เกี่ยวข้องต้องตอบคำถามสังคมให้ได้ว่าใครเป็นผู้กระทำ ในเหตุการณ์ครั้งนี้ โดยต้องหาผู้ที่ลงมือสังหารท่านมาลงโทษให้ได้โดยเร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นก็ยังคงค้างคาใจกันอยู่อย่างนี้ พร้อมด้วยคำถามที่ยังหาคำตอบไม่ได้ ซอเก๊าะ นิรนาม | |
http://narater2010.blogspot.com/
|
วันเสาร์ที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2556
อีหม่ามยะโก๊บ หร่ายมณี วีรบุรุษที่กำลังถูกลืม
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น