หยุดหายนะ

ทำอย่างไรความหายนะของพุทธศาสนาจะไม่เกิดขึ้นที่เมืองไทย

ทำอย่างไรความหายนะของพุทธศาสนาจะไม่เกิดขึ้นที่เมืองไทย

จากลำดับเหตุการณ์ที่เล่ามาทั้งหมดจะเห็นได้กว่า “ใดๆในโลกล้วนไม่แน่นอนไม่มีอะไรเที่ยงแท้” เพราะแม้แต่อินเดียแดนกำเนิดของพุทธศาสนาแท้ๆและลังกาศูนย์กลางพุทธศาสนาโลกในอดีต รวมทั้งดินแดนที่ศาสนาพุทธเคยรุ่งเรืองสุดขีดอย่างอัฟกานิสถาน ยังเคยเผชิญความสั่นคลอนจาก “ภัยภายใน” และ “ภัยภายนอก”ที่ทำให้พุทธศาสนามีอันต้องเสื่อมสูญไปก่อนกึ่งพุทธกาลมาแล้วทั้งนั้น

ลังกาดูจะโชคดีกว่าเพื่อนที่ฟื้นฟูพระพุทธศาสนาได้อย่างรวดเร็ว ในขณะที่ อินเดียกระบวนการนี้เพิ่งจะเริ่มขึ้นเมื่อไม่ถึง ๔๐ ปีมานี้เอง ส่วนอัฟกานิสถาน คงละไว้ในฐานที่เข้าใจ ไม่มีอะไรต้องพูดถึงกันอีก

เมืองไทยเองขอย่างให้นิ่งนอนใจไปว่าเหตุการณ์เหล่านี้จะไม่มีโอกาสเกิดขึ้นเพียงเพราะได้ชื่อว่าเป็น “ศูนย์กลางพุทธศาสนาและเป็นผู้นำชาวพุทธโลก” แม้แต่ สมเด็จพระพุฒาจาย์ (เกี่ยว อุปเสโณ) ประธานคณะผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช ยังเคยปรารภไว้ในหนังสือ เย็นหิมะในรอยธรรมว่า

“พระพุทธศาสนาในเมืองไทยมีภัยรอบด้าน ซึ่งกำลังแทรกแซงเข้ามาทุกรูปแบบพระพุทธศาสนาอาจะล้มครืนลงวันใดก็ได้... เหตุการณ์ที่เกิดกับพระสงฆ์ที่มหาวิทยาลัยนาลันทาจนเป็นเหตุให้พระยอมสละชีวิตเพื่อศาสนาพร้อมกันมากกว่า ๘,๐๐๐ องค์ เหตุการณ์นั้นเป็นสิ่งที่พระสงฆ์ไทยและชาวไทยควรจำนำมาเตือนสติอยู่เสมอว่า “อย่าประมาท”

“อย่านึกว่าเมืองไทยเป็นเมืองพุทธ มองไปทางไหนมีแต่วัด มองไปที่ไหนเห็นแต่จีวรเหลืองอร่าม แล้วจะเกิดเหตุการณ์อย่างมหาวิทยาลัยนาลันทาไม่ได้ น้ำร้อนปลาเป็น น้ำเย็นปลาตาย เพียงวินาทีเดียว ทุกอย่าก็พลิกได้”

ความไม่เที่ยงของพุทธศาสนาและอุบัติการณ์แห่งการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ไม่เพียงแต่จะเป็นหน้าที่ของสถาบันสงฆ์ ภิกษุ สามเณรที่จะต้องช่วยกันธำรงรักษาพระพุทธศาสนาไว้อยู่คู่โลกเท่านั้น แต่เป็นหน้าที่ของพุทธศาสนิกชนทุกคนที่จะช่วยกันเกื้อหนุนค้ำจุนพุทธศาสนา ไม่ใช่เป็นชาวพุทธแต่ในสำมะโนครัว

ไม่เช่นนั้นแล้ว พุทธศาสนาของพระสมณโคดมย่อมถึงการดับสูญ หากเราตระหนักถึงความสำคัญและช่วยกันธำรงไว้ซึ่งพระศาสนา  ไม่แน่ว่าตัวเลข ๕,๐๐๐ปี ในพุทธพยากรณ์ของพระกัสสปพุทธเจ้าอาจะยึดขยายออกไปอย่างไม่มีกำหนด และเหตุการณ์ร้ายๆ ในพุทธพยากรณ์พระศรีอริยเมตไตรยก็อาจไม่เกิดขึ้น

ถึงเวลาแล้วที่เราต้อง “ตื่น” มาช่วยกัน อนาคตของพระพุทธศาสนาจะเป็นเช่นไร...ขึ้นอยู่กับเราชาวพุทธทุกคน

“ชาวพุทธที่ดี” ต้องอย่างนี้

เรียนรู้ธรรมะ รู้ว่าพุทธคืออะไร สอนอะไร อย่างน้อยขอให้รู้จักหลักธรรมขั้นพื้นฐาน เช่น ศีลห้า

ปฏิบัติธรรม รู้แล้วไม่ปฏิบัติ ความรู้นั้นก็ไร้ค่า ไม่ได้เข้าถึงความเป็นพุทธ

เผยแผ่ธรรมะ ซาบซึ้งจากผลได้จากการปฏิบัติ นำไปเผยแผ่บอกต่อ ช่วยให้ศาสนายืนยาวขึ้น

ปกป้องพุทธศาสนา หากพบเห็นความแตกแยกในศาสนา พึงต่อต้าน ปกป้อง ไม่นิ่งเฉย

เรื่อง วรลักษณ์ ผ่องสุขสวัสดิ์ ภาพ อรรถกานต์ ปาละกูล

จากนิตยสาร Secret